بررسي تاثير اجراي برنامه «فلسفه براي كودكان» (P4C) در افزايش هوش هيجاني دانش‌آموزان دختر مقطع اول راهنمايي مدرسه شهداي آزادي تهران در سال تحصيلي 88 - 89

Teaching Philosophy for Children and its Impact on the Development of Emotional Intelligence of Iranian Junior High School Students

هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير اجراي برنامه «فلسفه براي كودكان» (P4C) در افزايش هوش هيجاني دانش‌آموزان دختر مقطع اول راهنمايي تهران است. نمونه اين پژوهش شامل 30 دانش‌آموز دختر پايه اول راهنمايي مدرسه مدرسه شهداي آزادي منطقه دوازده شهر تهران بود. كه به‌صورت تصادفي به دو گروه آزمايشي و كنترل تقسيم شدند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها آزمون هوش هيجاني بار ـ اُن (Bar-On) بود. ضمناً براي بررسي فرضيه‌هاي پژوهش از طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل استفاده شده است. به‌منظور تحليل داده‌ها، از مقايسه ميانگين افتراقي (تفاوت نمره‌ها در پيش‌آزمون و پس‌آزمون) با استفاده از آزمون تي ـ استيودنت (T-Student) براي گروه‌هاي مستقل استفاده شد. با بررسي نتايج اجراي اين برنامه افزايش معناداري در هوش هيجاني، مهارت‌هاي بين فردي و توانايي سازگار‌شدن مشاهده شد. اما در مهارت‌هاي درون‌فردي، مهارت‌هاي كنترل تنش‌ها و مهارت‌هاي كلي تغيير معنا‌داري مشاهده نشد.

The purpose of the present study was to investigate whether teaching philosophy for children (P4C) could have any significant impact on the development of emotional intelligence of a group of school girls in Tehran. To this end, 30 students who were studying in the first grade of a junior high school were randomly selected and assigned to an experimental and a control group. The study had a pretest, posttest design and the data were collected using Bar-On questionnaire including 133 items. The results of the independent samples t-test revealed that teaching philosophy for children had a significantly positive effect on the emotional intelligence, adaptability, and interpersonal skills of the participants. However, the comparison of the means of the two groups depicted no significant difference in intrapersonal skills, stress management, and general mood ‌ of the participants.