آمادگي سازماني براي تبديل شدن به سازمان يادگيرنده جهت كسب مزيت رقابتي

Organizational Preparation to Become a Learning Organization

اين مقاله بر اساس تحقيقي تدوين شده است كه طي آن با توجه به ويژگي هاي سازمان يادگيرنده، ميزان آمادگي سازماني براي تبديل شدن به سازمان يادگيرنده با استفاده از روش توصيفي- پيمايشي مورد بررسي و ارزيابي قرار مي گيرد. نتايج آزمون آماري حاكي از ميزان آمادگي بر پايه سه مولفه پويايي يادگيري (با ميانگين 64/2)، فن آوري (با ميانگين 80/2) و توانمند سازي افراد (با ميانگين 72/2) و دو مولفه مديريت دانش با ميانگين (01/3)و تحول سازماني (با ميانگين 72/2) است. در اين تحقيق، رويكرد سيستمي سازمان يادگيرنده چارچوب مدل تحقيقي را شكل مي دهد كه سازمان مورد بررسي آن، دانشگاه علوم پزشكي ايران است. به هر حال، دانشگاه علوم پزشكي ايران به عنوان جامعه مورد بررسي براي نيل به سازمان يادگيرنده و تندآموز، بايد قابليت هاي يادگيري سازماني را ارتقا بخشد. در اين مقاله ارتقاي قابليت هاي يادگيري سازماني بر اساس مدل پنج مولفه اي پويايي يادگيري، تحول سازماني، توانمند سازي افراد، مديريت دانش و به كارگيري فناوري اثربخش پيشنهاد مي شود.

This is a study about the characteristics of organizational readiness for learning and the assessement of this preparedness, A systematic research model is proposed to a learning organization. The model has the following dimensions: dynamic learning, individual empowerment, knowledge management, deployment of effective technology, and organizational change. This model was tested in Iran Medical Sciences University in Tehran and was shown to be beneficial in organixational readiness for becoming a learning organization