تشخيص ژن‌هاي blaTEM-1، blaSHV-1، blaSHV-5، blaCTX-M-1، blaCTX-M-2، blaCTX-M-3، blaCTX-M-9، blaOXA-1، blaGES-1 و blaGES-2 درايزوله‌هاي پسودوموناس ايروژينوزا جدا شده از نمونه‌هاي باليني و محيطي بيمار

Detection of the bla Genes (TEM-1, SHV-1, SHV-5, CTX-M-1, CTX-M-2, CTX-M-3, CTX-M-9, OXA-1, GES-1 and GES-2) in Pseudomonas aeruginosa Strains Isolated from Clinical and Environmental Samples of Shahi

زمينه و هدف: پسودوموناس ايروژينوزا يكي از مهم‌ترين باكتري‌هاي بيماري‌زاي ايجاد كننده‌ي عفونت‌هاي بيمارستاني است. در اين مطالعه الگوي حساسيت آنتي‌بيوتيكي و فراواني بتالاكتامازهاي وسيع الطيف در پسودوموناس ايروژينوزاي جدا شده از نمونه‌هاي باليني و محيطي به روش فنوتيپي و ژنوتيپي مورد بررسي قرار گرفت. روش بررسي: اين مطالعه‌ي توصيفي بر روي 100 سويه پسودوموناس ايروژينوزا جدا شده از نمونه‌هاي مختلف باليني و محيطي بيمارستان شهيد بهشتي كاشان در سال 1389 انجام پذيرفت. الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي نسبت به 8 عامل ضدميكروبي به روش ديسك ديفيوژن تعيين شد. سويه‌هاي مولد ESBLs توسط تست Double-Disk-Diffusion تاييد گرديد. ژن‌هاي blaTEM-1، blaSHV-1، blaSHV-5، blaCTX-M-1، blaCTX-M-2، blaCTX-M-3، blaCTX-M-9، blaOXA-1، blaGES-1و blaGES-2از طريق PCR شناسايي شد. يافته‌ها: در اين مطالعه به‌ترتيب بيشترين مقاومت به آنتي‌بيوتيك‌هاي پيپراسيلين 36 درصد و كمترين مقاومت به سيپروفلوكساسين 16 درصد نشان داده شد. 30 درصد از كل نمونه‌ها به حداقل سه نوع آنتي‌بيوتيك، مقاوم بودند. با استفاده از تست Double-Disk-Diffusion، 8 درصد سويه‌ها، ESBL مثبت بودند. طبق نتايج PCR، 8 سويه داراي ژن blaGES-2، 2 سويه داراي ژن blaSHV-1و ژن blaSHV-5و 1 سويه داراي ژن blaCTX-M-1 بودند. نتيجه‌گيري: ژن blaGES-2 پروفيل هيدروليز گسترده‌اي شامل ايمي‌پنم را دارا مي‌باشد. اين ژن كه نقش مهمي را در ايجاد مقاومت به ايمي‌پنم ايفا مي‌كند، در همه‌ي سويه‌هاي مولد ESBLs مشاهده گرديد. پسودوموناس ايروژينوزاي داراي blaGES-2 براي اولين بار در ايران گزارش گرديد.

Background and Objective: Pseudomonas aeruginosa is the most common pathogen causing nosocomial infections. The aim of this study was to determine the antimicrobial susceptibility pattern and prevalence of ESBLs in clinical and environmental isolates of P. aeruginosa by phenotypic and genotypic techniques. Materials and Methods: In this descriptive study, a total of 100 P. aeruginosa strains isolated from different clinical and environmental specimens were used. The antibiotic resistance pattern to eight antimicrobial agents was determined by disk diffusion method. The ESBLs producing strains were confirmed by double-disk-diffusion test, and the blaTEM-1, blaSHV-1, blaSHV-5, blaCTX-M-1, blaCTX-M-2, blaCTX-M-3, blaCTX-M-9, blaOXA-1, blaGES-1, and blaGES-2 genes were detected by PCR. Results: Piperacillin and ciprofloxacin showed the highest (36%) and the lowest (16%) resistance against the isolates, respectively. Thirty percent of the total isolates were resistant to at least three classes of antibiotics. By double-disk-diffusion test, eight strains (8%) were ESBL positive. According to the PCR results, the blaGES-2, blaSHV-1, blaSHV-5, and blaCTX-M-1 genes were detected in 8, 2, 2, and 1 isolates of ESBLs producing strains respectively. Conclusion: The blaGES-2 gene displayed an expanded hydrolysis profile to the antibiotic imipenem. In fact, this enzyme, which plays an important role in resistance to imipenem, was detected in all ESBLs producing P. aeruginosa strains. This is the first report describing blaGES-2 producing P. aeruginosa in Iran. Keywords: ESBL, gene, Molecular detection, Multidrug resistant, Pseudomonas aeruginosa