تحليل نگرش دانشجويان كشاورزي نسبت به يادگيري گروهي در دانشگاه رازي كرمانشاه

An Analysis Attitude of the Agricultural Students toward Group Learning, Razi University

اين تحقيق به روش توصيفي- همبستگي با هدف كلي بررسي نگرش دانشجويان كشاورزي نسبت به يادگيري گروهي و عوامل موثر بر آن انجام شد. جامعه آماري تحقيق دانشجويان دانشكده كشاورزي دانشگاه رازي كرمانشاه بودند (793N=) كه تعداد 196 نفر از آنان بر اساس جدول بارتلت با روش نمونه گيري طبقه اي تصادفي انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه بود كه براي سنجش پايايي و روايي آن، به ترتيب ازضريب آلفاي كرونباخ (84/0 > ? > 77/0) و پانل متخصصان استفاده شد. بر اساس يافته ها، نگرش دانشجويان كشاورزي نسبت به يادگيري گروهي مثبت مي باشد. نتايج مدل سازي معادلات ساختاري نشان داد كه متغيرهاي توانايي كار گروهي، جنسيت و نوع سيستم آموزشي(شبانه/روزانه) بر نگرش آنان نسبت به يادگيري گروهي تاثير معناداري دارند و در كل 26 درصد از تغييرات متغير نگرش نسبت به يادگيري گروهي را تبيين مي‌كنند.

This research was carried out through a descriptive-correlation method with the purpose of Analyzing the Attitude of Agricultural Students toward Group Learning and the factors affecting it. The research population consisted of the agricultural students at Agricultural College of the Razi University (N=793) from whom a sample of 196 students were selected through Bartlettʹs Table and by Random Stratified Sampling Method. Data gathering instrument was a questionnaire the validity and reliability of which was confirmed through Cronbachʹs Alpha coefficient (0.77 > ? > 0.84) and by a panel of experts. Results indicated that attitude of agricultural students toward group learning was positive. Results of structural equation modeling revealed that variables including team working ability, gender, educational system had meaningful effects on the attitude towards group learning, with these variables in total determining 26% of variation of attitude towards group learning.