عنوان مقاله :
ميزان شادكامي مردم ايران و عوامل موثر بر آن: مطالعه سلامت از ديدگاه مردم ايران
عنوان فرعي :
Happiness among Iranians: findings from the Iranian Health Perception Survey (IHPS
پديد آورندگان :
منتظري، علي نويسنده Montazeri, Ali , اميدواري، سپيده نويسنده Omidvari, Sepideh , آذين، سيد علي نويسنده Azin, Ali , آيين پرست، افسون نويسنده Aeenparast, Afsoon , جهانگيري، كتايون نويسنده Jahangiri, Katayoun , صديقي، ژيلا نويسنده Sadighi, Jila , عبادي، مهدي نويسنده Ebadi, Mahdi , فرزدي، فرانك نويسنده Farzadi, Faranak , مفتون، فرزانه نويسنده Maftoon, Farzaneh , طاووسي، محمود نويسنده Tavousi, Mahmood , هدايتي، علي اصغر نويسنده Hedayati, Ali Asghar , فتحيان، سميه نويسنده Fathian, Somayeh
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1391 شماره 44
كليدواژه :
Happiness , Iran , ايران , people , شادكامي , مردم
چكيده فارسي :
شادكامي با بسياري از مولفه‌هاي سلامت رابطه‌اي نزديك دارد. هدف اصلي اين مطالعه بررسي شادكامي مردم ايران و عوامل موثر بر آن بود.
اين مطالعه از نوع مقطعي بوده و نمونه‌گيري به روش چند مرحله‌اي انجام شد. افراد در سنين 65-18 سال به عنوان جمعيت هدف مورد مطالعه قرار گرفتند. حجم نمونه در كل كشور 27883 نفر برآورد شد كه سهم هر استان حداقل 800 نفر بود. ميانگين سني جمعيت 32.7 سال (11.8= انحراف معيار) بود. سطح شادكامي با استفاده از يك سوال اندازه‌گيري شد. بيشتر افراد شادكامي خود را در سطح «نه زياد، نه كم» (39.3 درصد) و «كم/بسيار كم» (35.4 درصد) ارزيابي نموده و ميزان شادكامي در سطح «بسيار زياد» تنها 0.3 درصد گزارش شد. نتايج حاصل از تحليل رگرسيون لجستيك نشان داد علاوه بر عوامل اقتصادي ـ اجتماعي از قبيل وضعيت اشتغال، سطح درآمد و شهر محل سكونت، درك افراد از سلامت خود (OR: 7.82, 95 % CI=5.32-11.48, P < 0.0001) تاثير بسزايي بر سطح شادكامي افراد دارد.
نتايج اين مطالعه نشان داد بيشتر مردم ايران شادكامي خود را «در سطح متوسط» ارزيابي مي‌نمايند. به نظر مي‌رسد ارتقاي سلامت و بهبود وضعيت زندگي روزمره مردم بتواند در افزايش شادكامي آنان موثر باشد.
چكيده لاتين :
Objective(s): As part of a study on health perception among Iranian people, the happiness with affected factors was assessed.
Methods: This was a population-based study. A random sample of individuals aged between 18 and 65 years were entered into the study. Respondents were asked to rate a 5-point happiness scale indicating their own present happiness status. The data were analyzed descriptively. In addition logistic regression analysis was performed to assess the association between independent variables and happiness.
Results: In all 27,883 individuals took part in the study. The mean age of respondents was 32.7 (SD=11.8) years. Overall 39.3% rated their happiness as ʹneither much/nor lowʹ, 35.4% as ʹlow/very low" and 3% as "very much". The findings showed that in addition to some demographic variables such as employment and income, the self-rated health was the most significant contributing factor to happiness [OR=7.82, 95% CI=5.32-11.48, P < 0.0001].
Conclusion: The findings suggest that improving daily living conditions might help to improve happiness among the Iranian population.
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 44 سال 1391
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
