رابطه بين محروميت (فقر اقتصادي) و كيفيت زندگي وابسته به سلامت

Health-related quality of life and poverty

بررسي شواهد علمي اخير نشان مي‌دهد كه عوامل اجتماعي تعيين كننده سلامت به ميزان قابل توجهي در وضعيت سلامت و كيفيت زندگي مردم نقش دارند و در اين ميان عامل اقتصادي به عنوان يكي از مهم‌ترين علل معرفي مي‌شود. هدف اصلي اين مطالعه تاثير محروميت (فقر اقتصادي) بر كيفيت زندگي وابسته به سلامت بود. اين مطالعه در يكي از مناطق شهر تهران با حجم نمونه 400 نفر انجام شد كه 200 نفر آن در برگيرنده افراد محروم تحت پوشش يك نهاد خيريه عمومي (گروه 1) و 200 نفر افراد عادي (گروه 2) بودند. كيفيت زندگي مرتبط با سلامت افراد محروم تحت پوشش يك نهاد خيريه عمومي (گروه 1) با كيفيت زندگي افراد عادي (گروه 2) مورد بررسي قرار گرفت. ميانگين سني افراد محروم (گروه 1) 70.56 سال و ميانگين سني افراد عادي (گروه 2) 65.82 سال بود. آزمون آماري تك ‌متغيره نشان داد كه تفاوت آماري معني‌داري در سنجه‌هاي كيفيت زندگي وابسته به سلامت در دو گروه وجود دارد (0.001 > P). در تحليل رگرسيون لجستيك ميزان بخت گروه محروم نسبت به گروه كنترل براي پيامد نامطلوب خلاصه سنجش سلامت جسماني (PCS) بيش از 10 و براي پيامد نامطلوب خلاصه سنجش سلامت رواني 15برابر بود. نتايج تحقيق نشان داد كه محروميت (فقر اقتصادي) سبب كاهش كيفيت زندگي وابسته به سلامت است. به نظر مي‌رسد ارتقاي وضعيت اجتماعي و اقتصادي افراد محروم بتواند در افزايش سلامت و كيفيت زندگي آنان موثر باشد.

Objective: To understand different dimensions of quality of life in low income people of 4th estate of Tehran in comparisons with the general public at the same age in order to improve health related quality of life and provide more help for these people. Methods: Methods: This was a cohort study with a sample of 200 people in poverty and 200 people selected as a control group. Quality of life was assessed using SF-36 questionnaire .Data on age, sex, marriage state, educational level and occupational level collected. Results: Comparing quality of between low- income people and control group showed that low- income people had worse conditions in physical functioning, role physical, bodily pain, vitality, role emotional, physical and mental component scores. Both men and women in poverty group had worse condition in all dimensions except for general health and mental health. Conclusion: The finding showed that people in poverty status suffered from a poor health and quality of life.