عوامل اقتصادي- اجتماعي موثر بر توسعه صنوبركاري در استان گيلان (مطالعه موردي: شهرستان صومعه‌سرا)

Effect of Socio-economic factors on development of poplar plantation in Guilan province (Case Study:Somesara)

در تحقيق حاضر عوامل اقتصادي و اجتماعي موثر بر توسعه زراعت چوب صنوبر در شهرستان صومعه‌سرا بررسي شده است. اجراي تحقيق به‌صورت ميداني و با استفاده از پرسشنامه انجام شده است. جامعه آماري را 200 خانوار از صنوبركاران در سال 1389- 1388 در شهرستان صومعه‌سرا با حداقل سطح زير كشت 3 هكتار تشكيل مي‌داد. روش نمونه‌گيري به‌صورت تصادفي ساده و براي تجزيه و تحليل داده‌ها نيز از نرم‌افزار SPSS استفاده شد. نتايج حاصل از رگرسيون چند متغيره خطي در مدل بدست آمده نشان داد كه اولين سال كشت صنوبر، مدت زمان (ساعت) شركت در كلاس‌هاي آموزشي، مقدار استفاده از تسهيلات دولتي و اولين سطح زير‌كشت صنوبر در مجموع 5/17 درصد واريانس توسعه زراعت چوب صنوبر را تبيين مي‌كنند.

The aim of the study was to investigate the effects of economical-social factors on poplar plantation development at Somesara city. The statistical society consisted of 200 poplar planter households in 2009 to 2010 at Somesara city at minimum acrage of three hectars. The field study was conducted, using questionnaires. Simple random sampling was applied to colloct data. The data was analyzed, using SPSS software and multivariate linear regression. The results showed that 17.5 % of the variance of poplar cultivation and development related to four variables, including: first year of poplar cultivation, attending training courses, amount of governmental loans and support and first acrage of poplar cultivation.