تبيين فلسفي وحي از ديدگاه ابن‌سينا

Avicennaʹʹs Philosophical Explanation of Revelation

ابن‌سينا، از برجسته‌ترين متفكران مشايي جهان اسلام، تبيين ويژه‌اي از وحي ارايه داده است. از ديدگاه او، منشا علوم وحياني، عقل فعال است و نفس نبي بر اثر برخورداري از عقل قدسي، به عقل فعال متصل شده، معارف غيبي در نفس او منعكس مي‌گردد؛ سپس اين معارف دريافتي توسط قوه متخيله نبي، محاكات مي‌شود و به صورت جزيي و در قالب الفاظ، به حس مشترك نبي مي‌رسند. اين نوشته سعي دارد ابعاد مختلف نظريه را در باب تحليل وحي، با توجه به مباني هستي‌شناختي و معرفت‌شناختي وي در آثار مختلفش واكاوي كند و نشان دهد كه اين فيلسوف چگونه از مباني فلسفي مشايي خود در تبيين پديده كلامي همچون وحي بهره گرفته است.

Avicenna, one of the eminent peripatetic philosophers in Islamic world, has provided a special explanation for revelation. In his view, the origin of revealed sciences is Active Intellect and a prophetʹs soul is connected to Active Intellect by interacting with sacred intellect and the knowledge of the Unseen is reflected in his soul. Then this knowledge which is received by the prophetʹs imaginative faculty reach his common sense in a particular manner having the form of words. The present paper examines the different aspects of Avicennaʹs theory about revelation analysis in terms of his ontological and epistemological principles contained in his different works and shows how this philosopher has used his peripatetic philosophical principles for explaining such theological phenomenon like revelation