رابطه رشد زبان بياني و مهارت‏هاي اجتماعي در كودكان 4 تا 6 ساله فارسي‏زبان

The relationship of expressive language development and social skills in 4-6-year-old Persian-speaking children

زمينه و هدف: اكتساب گفتار و زبان يكي از مهم‏ترين مولفه‏هاي رشد است كه تعامل اجتماعي نقش بنيادي را در اين فرايند ايفا مي‏كند. تحقيقات اخير نشان داده است كه توانايي‏هاي زباني كودك ارتباط نزديكي با مهارت اجتماعي وي دارد. هدف از اين پژوهش بررسي وجود ارتباط بين رشد زبان بياني و ابعاد مهارت‏هاي اجتماعي در كودكان چهار تا شش ساله فارسي‏زبان بود. روش بررسي: در اين پژوهش، 123كودك 6-4 ساله 76 پسر و 47 دختر كه معيارهاي ورود به مطالعه را داشتند، از بين كليه مهدكودك‏هاي شيراز، انتخاب شدند. انتخاب مهدكودك‏ها براساس نمونه‏گيري خوشه‏اي صورت گرفت. از اين كودكان آزمون رشد زبان و مقياس نظام درجه‏بندي مهارت‏هاي اجتماعي كه شامل دو فرم معلم و والدين است،گرفته شد. داده‏هاي حاصله با استفاده از روش ضريب همبستگي پيرسون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‏ها: ارتباط مثبت و معني‏داري بين زبان بياني و ابعاد مهارت‏هاي اجتماعي مشاهده شد(p < 0/001) ولي ضرايب همبستگي بين تحول زبان بياني و ابعاد مهارت‏هاي اجتماعي فرم والدين، ضعيف‏تر از فرم معلمان بود(p=0/031). همچنين، بين نظرات معلم و والدين همبستگي معني‏داري وجود نداشت(p=0/27). نتيجه‏گيري: با توجه به نتايج، رشد زبان بياني با رشد مهارت‏هاي اجتماعي افزايش مي‏يابد. از طرفي در ارتباط با ضعيف بودن اين رابطه از ديدگاه والدين مي‏توان به عدم پويايي آن و شرايط متفاوت محيط خانه و محيط آموزشي در امر تعليم و تربيت كودكان اشاره كرد.

Background and Aim: Social interaction plays an essential role in acquisition of speech and language as one of the most important developmental factors. The recent studies indicated that language abilities have a close relationship to social skills. The aim of this study was to determine the relationship of development of expressive language and dimensions of social skills in 4-6-years-old Persian-speaking children. Methods: In this study, 123 normal Persian-speaking 4-6-year-old children (76 boys and 47 girls) who had all the specific criteria for normality were randomly selected from several preschools in Shiraz, Iran. During the first stage of testing, test of language development (TOLD) was administered to investigate language development of participants; later, the social skills rating system (SSRS) including the teachers’ and parents’ forms were completed by the parents and teachers of participants. The data were analyzed using Pearson’s correlation coefficients. Results: The correlations between expressive language and dimensions of social skills were significant (p < 0.001), but teachers’ form had a greater correlation with language development (p=0.031). Besides, Pearson’s correlations between teachers’ and parents’ forms was not significant (p=0.27). Conclusion: According to our results, expressive language develops along with social skills development. On the other hand, these results are based on the differences between home and educational environment in social skills achievements of children. These findings are to be considered to provide crucial training in both environments for the children to improve the development of their expressive language.