بررسي عمق بهينه استقرار تونل در مسير خط 2 قطار شهري مشهد

Investigation of optimum depth for tunnel of Mashhad metro line 2

با توجه به توسعه روز‌افزون سازههاي زيرزميني و هزينه‌هاي فراوان ساخت اين سازه‌ها و نيز اهميت آن‌ها در شبكه حمل‌ و ‌نقل بين‌شهري و داخل شهري لازم است كه پايداري آن‌ها بررسي شود. در اين تحقيق پايداري تونل‌هاي مسير خط 2 قطار شهري مشهد به‌طول حدود 17 كيلومتر بررسي شده است. در ابتدا منشا رسوب‌هاي دشت مشهد، و سپس با توجه به‌جنس رسوب‌ها در مسير پژوهش، خصوصيات ژيوتكنيكي آن‌ها بررسي شده است. بررسي رسوب‌هاي مسير نشان مي‌‌دهد كه خاك‌‌ مسير در رده خاك‌‌هاي متورم شونده قرار نمي‌گيرند. هم‌چنين پروفيل‌هاي تهيه شده تغييرات SPT نسبت به عمق در محيط نرم‌افزار روك ورك1 2006 حاكي از اين است كه خاك بسيار نرم و سست در مسير وجود ندارد. نتايج آزمايش‌هاي دانه‌بندي و XRD بيان‌گر اين است كه خاك غالب مسير رس و با كاني غالب نوع ايليت و كايولينيت است. در ادامه و با توجه به اين‌كه بيش‌تر مسير از خاك‌هاي ريزدانه تشكيل شده است نشست زمين با استفاده از نرم‌افزار پلاكسيس2 ورژن 8 بررسي شده است. سپس با توجه به مدل‌سازي عددي و متغير قرار دادن عمق تونل در هر پروفيل عمقي بهينه از لحاظ خصوصيات ژيوتكنيك براي استقرار تونل در لايه‌هاي خاك با خصوصيات ژيوتكنيكي مناسبت مشخص شده است.

With respect to development of underground structures and their high construction costs in intra- and inter-municipal transportation, it is necessary to study the stability of such structures. In this research, tunnel stability of Mashhad Metro line 2 with 17 km length is studied. First, the type of sediments and geotechnical properties in Mashhad Plain are investigated. The SPT profiles were prepared using Rock Work 2006 software. The soil classification tests and XRD results show that the soils in this line are mostly clay such as Illite and Kaolinite types. Afterwards, because most of the soils in this line are characterized as fine grained, the ground settlement using PLAXIS V8 software was performed. According to the numerical modeling and the depth of tunnel, the optimum depth for tunnel was determined.