بررسي پايايي نسخه فارسي ابزار سنجش شدت لكنت ويژه بزرگسالان مبتلا به لكنت

Determining the reliability of the Persian version of stuttering severity instrument-fourth edition for adults

چكيده مقدمه: سنجش شدت لكنت يك جنبه مهم و اساسي در انجام هر گونه اقدام پيرامون لكنت است. يكي از ابزارهاي مهم و معتبر در سنجش شدت لكنت، 4SSI مي‌باشد. اين ابزار امروزه به عنوان سنجش بخشي از لكنت در مقالات و همچنين ارزيابي نتايج درمان استفاده مي‌شود. با توجه به اين كه ارزيابي نتايج درمان، يكي از بخش‌هاي مهم درمان مبتني بر شواهد است و با در نظر گرفتن اين موضوع كه وجود و كاربرد اين ابزارها در كشور ما بسيار محدود مي‌باشند، تصميم بر آن شد كه در اين مطالعه، پايايي اين ابزار معتبر و شناخته شده در زمينه سنجش لكنت بررسي گردد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه از نوع توصيفي- تحليلي- مقطعي بود. بعد از ترجمه چند مرحله‌اي آزمون مطابق با پروتكل IQOLA و بررسي روايي آن، پايايي ابزار بر روي 35 فرد بزرگسال مبتلا به لكنت با استفاده از 5 آزمونگر باتجربه مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: پايايي‌ها در اين مطالعه با استفاده از روش‌هاي آماري ضريب همبستگي درون خوشه‌اي (Intraclass correlation coefficient يا ICC)، One-way repeated measures ANOVA و Cronbach?s alpha بررسي شد. پايايي آزمون در حالت ميان آزمونگر با استفاده از روش‌هاي Cronbach?s alpha و ICC براي هر پارامتر، 98/0- 93/0 و پايايي درون آزمونگر با استفاده از روش‌هاي آماري ICC و One-way repeated measures ANOVA براي هر پارامتر، 98/0- 85/0 گزارش گرديد. نتيجه‎گيري: با توجه به پايايي بسيار بالاي به دست آمده در اين مطالعه، مي‌توان نتيجه گرفت كه نسخه فارسي آزمون 4SSI براي ارزيابي شدت لكنت در نمونه‌هاي فارسي زبان مناسب و بسيار كارامد است. كليد واژه‌ها: نمره شدت لكنت، همبستگي درون و ميان آزمونگر، درمان مبتني بر شواهد، پايايي نوع مقاله: پژوهشي

Abstract Introduction: Stuttering Severity Instrument-Fourth Edition (named hereafter SSI-4) is one of the most wildly recognized and reliable measures of stuttering severities to date. This instrument has been used for describing some aspects of stuttering and also for measuring treatment outcomes. Considering the importance of outcome measurement in evidence- based practice and the paucity of reliable instruments to make such estimates in Iran, it was decided to determine the reliability of SSI-4 through this study. Materials and Methods: After being translated in to Persian according to IQOLA protocol, the reliability of instrument was evaluated in a sample of 35 adults who stutter. 5 experienced raters scored each subjectʹs stuttering severity using SSI-4. Results: Inter- and intra-rater reliability was determined using Cronbachʹs alpha coefficient, Intra-class correlation coefficient (ICC), and one way ANOVA. ICC values ranged from 0.93 to 0.98 for inter-rater reliability and from 0.85 to 0.98 for intra-rater reliability. One way ANOVA with repeated measures did not provide any evidence of mean difference between the severity scores obtained from weekly assessments. Conclusion: Regarding to the high reliability of SSI-4 reported in this study, it can be concluded that the Persian version of SSI-4 is an appropriate instrument for evaluating stuttering severity in adults who stutter. However, the point that has to be made here is that SSI-4 address only one aspect of stuttering, namely its severity, and cannot cover all complicacies of the disorder. Keywords: Stuttering severity score, Inter and intra- judge agreement, Evidence -based practice, Reproducibility of results Type of article: Original article