مقايسه يادگيري يك الگوي حركتي دست در بزرگسالان جوان 20 تا 26 ساله و كودكان 8 تا 10 ساله و كاربرد آن در توان‌بخشي

A comparison of learning a hand movement pattern in 20 to 26 young adults and 8-10 years old children and its application in rehabilitation

چكيده مقدمه: مطالعه حاضر با هدف مقايسه يادگيري يك الگوي حركتي دست -كه مستلزم هماهنگي فضايي و زماني بود- در دو گروه سني كودكان و بزرگسالان جوان انجام شد. مواد و روش‌ها: 60 آزمودني بنا بر سن (كودك و بزرگسال) و شيوه ارايه بازخورد (100 درصدي، حذفي، خود- كنترل) به طور تصادفي در 6 گروه تمريني قرار گرفتند. در روزهاي اول و دوم، در هر روز آزمودني‌ها به تعداد 100 كوشش به تمرين تكليف مورد نظر پرداختند و در طي روزهاي دوم و سوم آزمون‌هاي يادداري و در روز سوم آزمون باز- اكتساب به عمل آمد. جهت پردازش داده‌ها از آزمون‌هاي Repeated measures ANOVA و Two- way ANOVA استفاده شد (05/0 ? P). يافته‌ها: در كوشش‌هاي تمريني روز اول بر دقت تمامي آزمودني‌ها به شكل معني‌داري افزوده شد، اما در روز دوم تنها بر دقت عملكرد گروه بزرگسال جوان افزوده شد. بين آزمون‌هاي يادداري كودكان تفاوت معني‌داري مشاهده نشد؛ در حالي كه اين امر در مورد بزرگسالان جوان معني‌دار بود. گروه بازخوردي 100 درصدي كودكان در آزمون‌هاي يادداري، عملكرد بهتري از ديگر گروه‌هاي بازخوردي كودكان داشت، اما در گروه‌هاي بازخوردي بزرگسالان جوان تفاوت معني‌داري مشاهده نشد. گروه بازخوردي 100 درصدي كودكان در آزمون باز- اكتساب عملكرد بهتري از ديگر گروه‌هاي بازخوردي كودكان داشت، اما در گروه‌هاي بازخوردي بزرگسالان جوان تفاوت معني‌داري مشاهده نشد. نتيجه‎گيري: نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد كه بزرگسالان جوان در فراگيري اين الگوي حركتي بهتر از كودكان عمل مي‌كنند. ارايه بازخورد بيشتر به كودكان مي‌تواند سبب ارتقاي يادگيري حركتي كودكان شود (مغاير با فرضيه هدايت) و نبايد انتظار داشت كه كودكان در كسب مهارت‌هاي حركتي همانند بزرگسالان پيشرفت نمايند. كليد واژه‌ها: سن، كودكان، بزرگسالان جوان، يادگيري حركتي، بازخورد

Abstract Introduction: The purpose of this study was to determine the effect of two different age groups (children and young adult) to learning of temporal-special coordination hand movement pattern. Materials and Methods: Sixty subjects according to the age (children – young adult) and receiving feedback (100%, omitted, self-control) were randomly divided in to six groups. This study was done in three days. All subjects practice 100 trails of movement task in each day of first and second days. Retention tests were done in second and third days and reacquisition test was done in the third day. Analysis of variance (ANOVA) with repeated measures and two way ANOVA was used to data analysis. Results: All participants in the first day improved their accuracy across practice trials. In the second day children did not improve their accuracy but young adult experienced improvement across practice trials. There was not significant difference between retention children tests but that was significant about young adult. During the retention tests children who received 100% feedback was significantly better than other children feedback groups and there was no significant between young adult feedback groups. During the reacquisition test children who received 100% feedback was significantly better than other children feedback groups and there was no significant between young adult feedback groups. Conclusion: Results from this study showed young adult were better than children in the learning of this pattern, receiving more feedback can improve motor learning in children (in contrast with guidance hypothesis) and we must not expect motor skill acquisition occur in fast rate like young adult in children. Keywords: Age, Young adult, Children, Motor learning, Feedback. Type of article: Original article