بررسي همگرايي بهره‌وري انرژي در منتخبي از كشورهاي عضو OECD با رويكرد اقتصادسنجي فضايي

Energy Productivity Convergence in Selected OECD countries: Spatial Econometrics Approach

مقوله انرژي، به ويژه بهره وري آن پس از بحران انرژي دهه هفتاد و ركود اقتصادي در كشورهاي عضو OECD مورد توجه بيشتري قرار گرفت.هدف اصلي اين مقاله بررسي همگرايي بهره وري انرژي در اين گروه از كشورها مي-باشدكه مي تواند به تبيين الگوي تغييرات آتي بهره وري انرژي در كشورهاي صادركننده انرژي نيز كمك نمايد. با توجه به تاكيد مطالعات تجربي متعدد بر نقش عامل مجاورت، عدم لحاظ آن ممكن بود قابليت اعتماد نتايج اين مطالعه را نيز مخدوش نمايد. لذا مقاله حاضر با در نظرگرفتن اين عامل، به بررسي همگرايي بهره وري انرژي در 22 كشور عضو OECD در دوره (2008-1993) با استفاده از مدل هاي اقتصادسنجي فضايي پرداخته است. يافته ها حاكي از وجود همگرايي بهره‌وري انرژي در اين كشورها مي‌باشد؛ بطوري كه سالانه 075/0 درصد از شكاف ميان وضعيت جاري و سطح پايدار بلندمدت از بين مي‌رود. همچنين نتايج حاصل از تخمين، تاييدكننده فرضيه وجود وابستگي فضايي در مدل مي باشد و نيز مجاورت اثر مثبت بر رشد بهره‌وري انرژي اين كشورها داشته است.

The purpose of this study is to investigate the convergence of energy productivity in OECD countries. Knowing the changes in the energy productivity of these countries would help to forecast the future energy demand from energy exporting countries. In addition, neighborhood and spatial characteristics of countries could play an important role in economic performance of the countries. Therefore, in this paper we try to examine the convergence of the energy productivity of OECD countries using spatial econometrics. For this purpose, we used data from 22 members of OECD countries during 1993-2008 and tested the existence of convergence. Results confirm the existence of convergence in the energy productivity of these countries. In addition, the hypothesis of spatial dependence in the model is confirmed so the proximity of these countries has had a positive effect on the energy productivity.