عينيت زمان در نگاه ابن سينا و كانت

Kantʹʹs and Avicennaʹʹs Objective View of Time

اين مقاله در صدد نشان دادن عينيت وجود زمان از ديدگاه ابن‌سينا و كانت است. به اين منظور، ابتدا ديدگاه اين دو فيلسوف درباره كليات بررسي شده و چگونگي اخذ كليات از امور حسي و خارجي كه نشان‌دهنده اتصاف خارجي مفاهيم كلي است، بيان شده است. سپس، عينيت زمان و به دنبال آن چيستي زمان از ديدگاه اين دو فيلسوف شرح داده شده است. زمان بر اساس تعريف ابن‌سينا، از جمله ادراكات حقيقي و بر اساس تعريف كانت، از جمله مفاهيم تركيبي پيشيني است. با توجه به تعريف ادراكات حقيقي و همچنين بر اساس تعريف مفاهيم تركيبي پيشيني كه محل تلاقي امور عيني با امور ذهني است، عينيت زمان قابل اثبات مي‌باشد. همچنين در اين مقاله به مقولات مرتبط با زمان، از جمله مسبوق بودن حوادث به ماده و زمان و نيز جوهريت زمان اشاره شده است.

This paper seeks to demonstrate Kantʹs and Avicennaʹs belief in the objectivity of time. First, their views on the generalities are studied and the manner in which they are extracted from tangible and external issues explained. Second, their views on the objectivity and nature of time are explained. Time is a real perception according to Avicenna and a synthetic a priori concept according to Kant. Since the real perceptions and synthetic a priori concepts are the confluence of subjective and objective issues, the objective nature of time is established. Moreover, time-related issues, including the dependence of events on matter, time and its essence are addressed.