استفاده از پسماند سويا به عنوان جاذب رنگ اسيد اورانژ 7 از محلول آبي

Application of Soybean Waste as Adsorbent of Acid Orange 7 from Aqueous Solution

در اين تحقيق از پسماند ليگنوسلولزي سويا براي جذب رنگ اسيداورانژ 7 بررسي شده است. ابتدا، اثر غلظت رنگ اسيداورانژ 7، pH، دما و زمان تماس بر مقدار جذب بررسي شد و سپس تبعيت ايزوترم جذب از مدل‌هاي لانگموير و فروندليچ مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه كارايي جذب به مقدار زيادي به pH محلول و به مقدار كمتري به دماي محلول وابسته است. سرعت جذب رنگ اسيداورانژ 7 با پسماند سويا سريع است و جذب در مدت زمان كمي كامل مي‌شود. نتايج بررسي ايزوترم جذب نشان داد كه هر دو مدل براي توصيف جذب رنگ اسيد اورانژ 7 با سويا مناسب هستند. حداكثر ظرفيت جذب رنگ اسيد اورانژ 7 توسط پسماندهاي سويا برابر با 54/17 ميلي‌گرم بر گرم محاسبه شد كه از برخي از جاذب‌هاي ارزان مطالعه شده بيشتر و از برخي ديگر مانند پسماند ليگنوسلولزي كلزا كمتر است

Textile and papermaking industries wastewater and dye products consist of dye compounds which are dangerous for the environment. Various methods were used for the separation of dye compounds, like using adsorbents. In this study, soybean lignocellulosic waste was employed for the adsorption of Acid Orange 7. Acid orange 7 solution was prepared in various concentrations and adsorption was performed in various pH conditions, temperatures and times. The isotherm of adsorption was found to follow Langmuir and Freundlich models. The results showed that the absorption efficiency depended strongly on pH and slightly on the temperature. Adsorption rate of Acid Orange 7 was very fast using soybean waste. In addition, the results showed that both of the mentioned models were suitable for the adsorption of Acid Orange 7 by soybean. The highest adsorption capacity was calculated 17.54 mg/g.