تاثير كاربرد پرولين و گلايسين بتايين بر برخي خصوصيّات فيزيولوژيكي انگور تحت شرايط تنش خشكي

Effect of Proline and Glycine Betaine Application on some Physiological Characteristics in Grapevine

خشكي به عنوان يك تنش غير زنده در اكثر مراحل رشد گياه آثار مخرب و زيان آوري دارد. گياهان براي مقابله با خشكي واكنش هاي مختلفي از خود نشان مي دهند. از جمله اين واكنش ها توليد اسموليت هايي مثل پرولين و گلايسين بتايين است كه به نظر مي رسد بتوان با اضافه كردن مصنوعي اين تركيبات در گياهان تحمل آن ها را به شرايط خشكي افزايش داد. بدين منظور آزمايشي بصورت فاكتوريل بر پايه طرح بلوك هاي كامل تصادفي در چهار تكرار بر روي چهار رقم انگور خوشناو، پيكاني، پرلت و فليم سيدلس اجرا گرديد. بوته هاي انگور تحت تنش خشكي با 70 درصد از آب مورد نياز آبياري شدند. تيمارهاي شاهد (صفر)، پرولين (mM10) و گلايسين بتايين (mM15) در چهار مرحله (پيش از گلدهي، گلدهي، غوره شدن و رنگ گرفتن خوشه هاي انگور) بر روي بوته ها محلول پاشي شدند. نتايج نشان داد كه تاثير پرولين و گلايسين بتايين بر روي محتوي نسبي آب برگ (RWC)، دماي كانوپي، محتوي كلروفيل برگ، سطح برگ و ميزان قندهاي محلول (در سطح يك درصد) در هر چهار رقم معني دار بود. مقايسه ميانگين ها نشان داد كه بيشترين ميزان كربوهيدرات محلول و سطح برگ مربوط به تيمار گلايسين بتايين و كمترين مقدار دماي كانوپي مربوط به شاهد بود. همچنين آناليز همبستگي صفات نشان داد كه بين محتوي نسبي آب برگ با دماي كانوپي همبستگي منفي و با كربوهيدرات هاي محلول و كلروفيل برگ همبستگي مثبت وجود دارد. در نهايت مشخص شد كه گلايسين بتايين در افزايش تحمل به خشكي بوته هاي انگور از پرولين موثرتر بود.

Drought, as an abiotic stress inflicts destructive and harmful effects on plants at their different growth stages. Plants react differently to drought. Among their reactions is the production of such osmolytes as Proline and Glycine Betaine. It seems that, through exogenous application of these materials, plant resistance to drought stress can be increased. Therefore, a factorial experiment, based upon a randomized complete block design of four replications was performed on four grape cultivars (Khushnav, Peykani, Perlette, and Flame Seedless). Grapevines, under drought stress, were irrigated by 70% of the required water. Proline (10 mM) and Glycine Betaine (15mM) were sprayed on the grapevines at four growth stages (before flowering, flowering, sour cluster and veraison). Results indicated that Proline and Glycine Betaine significantly (P < 0.01) affected leaf Relative Water Content (RWC), canopy temperature, chlorophyll content, leaf area and soluble carbohydrate in all the treated cultivars. A comparison of means indicated that the highest soluble carbohydrate content plus leaf area recorded for Glycine Betaine treatment while the lowest canopy temperature recorded for control. Correlation analysis of traits indicated a negative correlation between RWC and canopy temperature while a positive one between soluble carbohydrate and chlorophyll content. Finally, it was concluded that Glycine Betaine was more effective than Proline in increasing resistance to drought stress in grapevine.