راهبرد سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران در قبال جنبش بيداري اسلامي اخير

Iranʹʹ Foreign Policy Strategy Toward Islamic Awakening

بيداري اسلامي (انقلاب هاي نوظهور جهان عرب) واجد تحولاتي است كه سياست خارجي تمام بازيگران منطقه از جمله ايران را متاثر خواهد كرد. جمهوري اسلامي ايران كه برخاسته از انقلابي مذهبي است، در مواجهه با اين تحولات، توامان فرصت و چالش هاي متعددي را در عرصه سياست خارجي راهبردي خود شاهد بوده كه برآيند اين روند، الزام ِگزينشِ راهبردي قابل اعتنا براي تامين امنيت و استفاده از فرصت ها را گوشزد مي كند. اين پژوهش با توجه به بافت منطقه خاورميانه و رهيافت هاي متنوع نظري در عرصه سياست بين الملل، اتخاذ راهبردِ منطقه اي ايران مبتني بر رويكرد نظري «ريالسيسم تدافعي» را از قابليت بيشتري جهت توفيق در مواجهه با تحولات منطقه دانسته، تا ضمن افزايش قدرت ملي، خصومت هاي رقباي منطقه اي را نيز بر نيانگيزد. در اين راستا، ايران ضمن تعريف دو حلقه فوري و غيرفوري در محيط امنيتي خويش، سعي در استفاده از دو ابزار استراتژيكي و ايديولوژيكي براي رفع نگراني هاي راهبردي خود نموده است تا ضمن برطرف نمودن تهديدات امنيتي از يك طرف و از طرف ديگر با حمايت از اكثر انقلاب هاي منطقه در راستاي افزايش نقش منطقه اي خود، پيروزي جبهه اسلامي و تقويت محور مقاومت اسلامي گام بردارد.

Islamic awakening (emerging revolutions in the Arab world) includes transformations which affect the foreign policy of all regional players such as Iran. Islamic Republic of Iran which is in nature a religious revolution in confrontation with these transformations has, simultaneously different threats and opportunities in term of its foreign policy. This trend makes it inevitable for Iran to choose a reliable and sustainable strategy to turn the threats into opportunities. In this paper by insisting on Defensive Realism Theory attempts have been made to analyze the mentioned transformations to find out which strategy in the region is the best for Iran to increase its national power and decrease the conflicts with the other regional competitors. In this regard Iran, by identifying two urgent and nonurgent cycles in its security environment has tried to use strategic and ideological tools to achieve the strategic concerns. This effort makes it possible for Iran to concur to the security threats on the one side and by supporting regional revolutions to extend its regional influence and Islamic resistance.