بررسي و نقد ديدگاه ابن عربي در تفسير آيه اي از سوره تحريم

An Investigation and Critique of

در اين مقاله، ديدگاه ابن عربي در باب تفسير آيه چهار سوره تحريم بيان گرديده است. همچنين، نويسنده مقاله، نظر ابن عربي را در آثار معروف وي در باب شخصيت عايشه و حفصه و پدرانشان مورد تحقيق و بررسي قرار داده و نشان داده كه وي اين شخصيت‌ها را بيش از حد معقول مدح و ستايش كرده است تا آنجا كه عيوب و نقايصشان را حمل بر كمالاتشان نموده و مسيري مخالف جميع مفسران اسلام پيموده است. خطاي ديدگاه ابن عربي در ستايش اين اشخاص و نيز خطاي او در تفسير آيه چهارم سوره تحريم به اثبات رسيده و در نتيجه آيه چهار سوره تحريم، بل كل سوره دليل بر نافرماني و طغيان‌گري عايشه و حفصه قلمداد شده است.

This paper focuses on IbnArabiʹsperspective on the interpretation of the fourth verse of the holy chapter ʹProhibitionʹ. It examines IbnArabiʹs attitude, as expressed in his famous work, towards the character of Aisha, Hafsa and their fathers, and has illustrated that IbnArabi has gone too far in admiring these characters, such that he has regarded their vices as their virtues;compared to all other Islamic interpreters, IbnArabihas held a completely divergent view on these people. His mistakes in admiring them and in interpreting the fourth verse of ʹProhibitionʹ are substantiated in this paper, and consequently, not only this fourth verse, but the whole chapter, is deemed as an evidence of Aishaʹs and Hafsaʹsdisobedience and rebel.