رابطه بين سوگيري توجه و خودكارآمدي اجتماعي با اضطراب اجتماعي در دختران مقطع متوسطه شهر ساري

The relationship between attention bias and social self-efficacy with social anxiety in girls high school of sari

مقدمه: اختلال اضطراب اجتماعي اغلب در دوران نوجواني آغاز مي شود و با ترسهاي اجتماعي پيوسته اي مشخص مي گردد كه آسيب در كاركردهاي شغلي، تحصيلي و اجتماعي افراد را در پي دارد. پژوهش حاضر كه از نوع همبستگي است با هدف بررسي رابطه بين اضطراب اجتماعي با برخي متغيرهاي پيش بيني كننده آن اعم از سوگيري توجه (توجه متمركز بر خود، توجه متمركز بر بيرون) و خودكارآمدي اجتماعي در دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه شهر ساري انجام گرفت. روش: نمونه‌ پژوهش شامل 360 دانش آموز دختر مقطع متوسطه شهر ساري بود كه با روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل سه پرسشنامه مقياس فوبي اجتماعي (SAS-A)، مقياس كانون توجه (FAQ) و مقياس خودكارآمدي براي موقعيتهاي اجتماعي (SESS) بود. جهت تجزيه و تحليل داده ها از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندمتغيري استفاده شد. يافته ها: يافته هاي پژوهش نشان داد كه بين اضطراب اجتماعي با سوگيري توجه رابطه مثبت معني دار (01/0 > p) و با خودكارآمدي اجتماعي رابطه منفي معني دار (01/0p < ) وجود دارد. نتيجه گيري: در موقعيتهاي اجتماعي، تغيير كانون توجه و همچنين وجود باورهاي منفي در دختران نوجوان مضطرب اجتماعي موجب عملكرد نامناسب شده كه خود سبب بروز بيشتر اضطراب و تداوم آن خواهد شد.

Introduction: Social anxiety disorder often begins in adolescence and can be distinguished by social fears that could make damage damage in job, education and social functions. Objective: This study was conducted in order to investigate the relationship between social anxiety with some of the social anxiety predictor variables, including attention bias (self-focused attention, external focus attention) and social self-efficacyamong female high school students of Sari . Method: 360 participants were selected by cluster random sampling method. The tools of the study were social phobia scale (SAS-A), the focus of attention questionnaire (FAQ) and self-efficacy for social situations scale (SESS). The research method was correlation and the collected data was analyzed based on stepwise regression analysis and Pearson correlation. Results: The results showed that social anxiety has significant correlation with attention bias (p < 0/001) and social self-efficacy (p < 0/001). Data analysis indicated that relationship between social anxiety and social self-efficacy is positive but relationship between social anxiety and attention bias is negative. Conclusion: In social situation, fcocus of attention and negative beliefs will result in poor performance, that it will cause more anxiety and continuity of anxiety.