اثر يك دوره تمرين هاي پايداري ناحيه مركزي بدن بر مولفه هاي آزمون تعادلي Yدر بازيكنان فوتسال

The Effect of Core Stability Training on Y Balance Test Components in Indoor Soccer Players

هدف از اين تحقيق بررسي اثر يك دوره تمرين هاي پايداري ناحيه مركزي بدن بر مولفه هاي آزمون تعادلي Yدر بازيكنان فوتسال دانشگاه مازندران بود. 24 نفر از دانشجويان فوتساليست دانشگاه مازندران(سن: 67/22 سال، وزن:12/70 كيلوگرم، قد: 75/1 سانتي متر و شاخص توده بدني: 70/22) بطور داوطلبانه در اين تحقيق شركت كردند و به صورت تصادفي به دو گروه تجربي و كنترل تقسيم شدند. قبل از شروع تمرينات، تعادل پويا با استفاده از آزمون تعادلي Y و ثبات بدن بازيكنان به وسيله آزمون هاي ميداني معتبر پايداري ناحيه مركزي بدن اندازه گيري شد.گروه تجربي به انجام يك دوره شش هفته اي(سه جلسه در هفته) تمرينات پايداري ناحيه مركزي بدن پرداختند. در اين مدت، گروه كنترل هيچ گونه تمرين هاي پايداري ناحيه مركزي بدن را تجربه نكردند. پس از پايان تمرين هاي، تعادل پويا و ثبات بدن مورد ارزيابي قرار گرفت. از آزمون t مستقل براي تجزيه و تحليل داده‌ها استفاده شد. در بخش آزمون تعادلي Y، نتايج حاكي از تفاوت معناداري در جهت هاي قدامي و خلفي ـ داخلي و عدم معناداري در جهت خلفي ـ خارجي بين دو گروه بود. همچنين يافته هاي تحقيق، تفاوت معناداري را در نمرات آزمون هاي سورنسن، فلكشن تنه، پل زدن به پهلوي راست و ابداكشن ران بين دو گروه تجربي و كنترل نشان دادند. نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه تمرين هاي پايداري ناحيه مركزي بدن مي توانند در بهبود مولفه هاي قدامي و خلفي ـ داخلي آزمون تعادلي Y از طريق بهبود شاخص هاي پايداري ناحيه مركزي بدن موثر باشند و در جهت خلفي ـ خارجي نياز به تمرين هاي بيشتر وجود دارد.

The aim of this study was to investigate the effects of core stability training on the Y balance test components in indoor soccer players of Mazandaran University. 24 subjects (age 22.67 yr, weight 70.12 kg, height 1.75 m and BMI 22.70) from Mazandaran University were voluntarily participated and randomly divided into experimental (n=12) and control(n=12) groups. At the onset of the study, the dynamic balance was measured by Y balance test and core stability by some field core stability tests. Experimental group performed the core stability protocol three days per week for six weeks while control group did not perform any training. At the end of the protocol, dynamic balance and core stability were measured again. Independent t test was used to analyze data. The results of Y balance test showed a significant difference in anterior and posterior-interior and no significant difference in posterior-exterior components between the two groups. In addition, significant differences were observed in scores of Sorensen test, trunk flexion, right bridge and hip abduction between the two groups. It can be concluded that core stability training can improve interior and posterior-interior components of Y balance test through strengthening core stability indexes and more training should be applied in posterior-exterior components.