موضوع وكالت در حقوق ايران و فرانسه

The subject-matter of agency in Iranian and French laws

در فقه اهل سنت و غالب فقهاي اماميه، موضوع عقد وكالت را به ايجاد و انشاي عقود و ايقاعات، منحصر ندانسته‌اند؛ بلكه قايل بدان هستند كه براي انجام هر فعل قابل نيابت، مي‌توان به ديگري وكالت داد. استعمال لفظ مطلق «امر» به عنوان موضوع وكالت در ماده‌ي 656 قانون مدني به‌ويژه با عنايت به سوابق فقهي و ديگر مواد قانون مدني و مفاد ساير قوانين حاكم، مويد پذيرش همين ديدگاه در حقوق ايران است. در حقوق فرانسه، با وجود عدم صراحت قانون مدني، دقت در مضمون احكام ناظر به وكالت در اين قانون همچنين موضع صريح رويه‌ي قضايي و عقايد حقوق‌دانان، در اختصاص وكالت به انجام اعمال حقوقي، ترديدي باقي نمي‌گذارد.

In Sonni jurisprudence and most of Shiite jurisprudential experts, have not confined the subject-matter of agency to making contracts and unilateral acts (Ighaa). Rather, their legal opinion is that any person may delegate it to another party in order to do any delegatable act .The application of absolute word of « affaire » as agency matter in section 656 of code civil, particularly in taking consideration of jurisprudential sources and records, other sections of civil code and purport of other prevailing laws, show the admittance of this view in Iranian law. In French law, despite that the code civil is not explicit in this matter, deliberation in sections relating to agency in the code as well as the clear viewpoint of legal jurisprudence and jurist ُs opinions, confirm the allocation of agency to making juristic acts.