تحليل پايداري نظام بهره‌برداري خانوادگي در روستاي خانم آباد، شهرستان كرمانشاه

Analyzing the Sustainability of Household Farming System in Khanomabad Village, Kermanshah County

مطالعه اكتشافي حاضر در فاصله زماني فروردين تا آذر 1389 انجام شد. شاخص هاي پايداري از طريق مشاهده مشاركتي و انجام فعاليت كشاورزي به همراه كشاورزان در يك دوره يك-ماهه ساخته شدند. نتايج نشان داد كه در روستاي خانم آباد، نظام بهره‌برداري خانوادگي از لحاظ اقتصادي و زيست‌محيطي ناپايدار و از لحاظ اجتماعي نيمه پايدار است. سود، اعتماد، مصرف كود زيستي بارور 2، كودهاي نيتراته، و تعداد دفعات شخم سطحي مهم‌ترين پيش-بيني كننده‌هاي ابعاد اقتصادي، اجتماعي، و زيست‌محيطي هستند. مهم‌ترين پيش بيني كننده-هاي پايداري كل نظام بهره‌برداري خانوادگي عبارت اند از سود، ميزان مصرف كود زيستي بارور 2، و تبادلات مالي بين دوستان. بنابراين، پيشنهاد مي‌شود كه در ابعاد اقتصادي و اجتماعي، به‌ترتيب، بازار عمده فروشي سبزي و تعاوني سبزي كاران در اين روستا احداث شود؛ و در بخش زيست‌محيطي نيز ممكن است ترويج كود زيستي بارور 2 موثر باشد.

The present exploratory study is carried out during April to December 2010 period. Sustainability indices are constructed through participatory observation and doing agricultural work with farmers during a one-month period. The results indicated that in Khanomabad village, household farming system is unsustainable economically and environmentally, and semi sustainable socially. The most important predictors of social, economic and environmental dimensions are profit, trust, application of bio and nitrate fertilizers, and frequency of surface tillage. The most important predictors of the whole farming system sustainability are again profit, the application of bio fertilizers and financial exchanges among friends. The study recommends the establishment of a vegetable market and cooperative concerning economic and social aspects, and the extension of bio fertilizers from an environmental perspective.