بررسي سطح فرافكن وابسته‌هاي پسين هسته اسمي فارسي

Analysis of the Projection Levels of Post-modifiers in Persian Noun Phrases

يكي از نكات مهم در نظريّه ساخت گروهي، بررسي سطح فرافكن وابسته‌هاي مقوله‌هاي دستوري گوناگون است. مقاله حاضر به بررسي سطح فرافكن وابسته‌هاي پسين اسم براساس نظريّه ايكس- تيره مي‌پردازد. در اين مقاله نشان مي‌دهيم برخلاف ادعاي مطرح شده در برخي از تحليل‌هاي پيشين (سميعيان1983 و قمشي(1996) ) وابسته‌هاي پسين هسته اسمي قادر به پذيرش وابسته هستند. به علاوه با شواهدي نشان خواهيم داد كه تمام وابسته‌هاي پسين اين مقوله فرافكن بيشينه اند.

One of the chief discussions within the phrase structure theory is the analysis of the projection level of modifiers of different grammatical categories. This study provides an analysis of the noun phrase structure in Persian, considering the projection levels of the post-modifiers. The study is within the framework of the Extended Standard Theory (EST) and, in particular, X-bar syntax. Data analysis reveals that contrary to what has been discussed in literature (Samiian (1983) and Ghomeshi (1996)) all post-modifiers occurring in Ezafe Constructions accept modifiers. Furthermore the data reveals that all the post-modifiers are maximal projections