تاثير برنامه كوتاه مدت راه رفتن مقاومتي روي تردميل بر ارتباط پارامترهاي تركيب بدني و سطوح هورمون‌هاي استراديال، پروژسترون و كورتيزول در زنان يايسه استيوپروتيك

The effect of short-term program of resisted treadmill walking on correlation between body composition parameters and estradiol, progesterone and cortisol hormone levels in osteoporotic postmenopausal

چكيده مقدمه: با افزايش سن، سطوح هورمون‌هاي آنابوليك كاهش مي‌يابد كه زمينه‌ساز بسياري از تغييراتي است كه با افزايش سن در تركيبات بدني رخ مي‌دهد. افزايش فعاليت بدني مي‌تواند در جبران كاهش هورمون در افراد مسن مورد توجه قرار گيرد. هدف از اين مطالعه، بررسي تاثير برنامه پياده‌روي تحت بيشينه مقاومتي بر پارامترهاي تركيب بدني و هورمون‌هاي استراديال، پروژسترون و كورتيزول در زنان يايسه بود. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع كارآزمايي باليني- تصادفي بود كه روي 27 زن يايسه استيوپروتيك انجام شد. نمونه‌ها به صورت تصادفي در 3 گروه راه رفتن ساده روي تردميل (8 نفر)، راه رفتن با جليقه وزنه‌دار روي تردميل (9 نفر) و شاهد (10 نفر) قرار گرفتند. پروتكل تمرين شامل 6 هفته برنامه راه رفتن تحت بيشينه با شدت 60-50 درصد ضربان قلب ذخيره، 3 بار در هفته و هر جلسه 30 دقيقه بود. در گروه جليقه‌دار، افراد يك جليقه وزنه‌دار (4 تا 8 درصد وزن بدن) مي‌پوشيدند. متغيرهاي تركيب بدني (نمايه توده بدن، توده چربي و توده غير چربي) و سطوح هورمون‌هاي استراديال، پروژسترون و كورتيزول قبل و بعد از 6 هفته اندازه‌گيري شد. يافته‌ها: كاهش توده چربي و افزايش توده غير چربي در گروه جليقه وزنه‌دار معني‌دار بود (به ترتيب 027/0 = P و 005/0 = P). ارتباط بين توده چربي و توده غير چربي در گروه‌هاي تمريني معني‌دار بود (به ترتيب 010/0 = P و 050/0 =P )؛ در حالي كه بعد از 6 هفته سطح استراديال و پروژسترون در سه گروه تغيير معني‌داري نداشت. هورمون كورتيزول در گروه‌هاي تمرين كاهش معني‌داري يافت، اما ارتباط معني‌داري بين تغييرات سه هورمون به دست نيامد (050/0 < P). نتيجه‎گيري: در هر دو گروه تمرين با وجود اين كه ارتباط معني‌دار بين متغيرهاي تركيب بدني به دست آمد، اما اضافه كردن بار خارجي منجر به بهبودي بيشتري در سطح پارامترهاي تركيب بدني گرديد؛ در حالي كه كورتيزول كاهش معني‌داري نسبت به پايه در هر دو گروه تمرين داشت، اما تنها در گروه راه رفتن ساده روي تردميل نسبت به كنترل معني‌دار شد و به لحاظ سطح هورمون‌هاي آنابوليك اضافه كردن بار خارجي در مدت 6 هفته منجر به تغييرات معني‌دار نشد. كليد واژه‌ها: پياده‌روي مقاومتي، زنان يايسه، تركيب بدني، استراديال، پروژسترون، كورتيزول

Abstract Introduction: Anabolic hormone levels reduce with increasing age that may be responsible for many forms of change in body composition. Having a regular physical activity can be considered to restore the amount of decreased hormone level. The purpose of this study was to assess the effect of resisted submaximal treadmill walking program on body composition variables and estradiol, progesterone, and cortisol hormones in osteoporotic postmenopausal women. Materials and Methods: This randomized clinical trial study was performed on twenty seven volunteer sedentary osteoporotic postmenopausal women. They were randomly divided into three groups based on walking type on treadmill: simple walking (n = 8), weighted vest (n = 9), and control (n = 10). Training sessions consisted of 6 weeks submaximal walking program with 50-60% heart rate reserve about 30 minutes daily, three times a week. In weighted vest group, subjects wore a weight vest (4-8% of body weight). Body composition parameters (Body Mass Index or BMI, fat mass, and lean mass) and levels of estradiol, progesterone and, cortisol were measured before and after 6 weeks of training. All subjects in control group did not receive any intervention. Data were analyzed using SPSS (version 17). Results: Fat was decreased and lean body mass was increased significantly in weighted vest group (P= 0.027 and P = 0.005 respectively). Correlation between fat mass and lean body mass was significant in training groups (P = 0.010 and 0.050 respectively). Although after 6 weeks levels of estradiol and progesterone hormone did not have any significant change. Cortisol hormone did prominently change in simple walking and weighted vest groups (P = 0.049 and P = 0.032 respectively) but there is no significant correlation among hormones (P > 0.050). Conclusion: It can be concluded that both training groups showed a significant correlation between body composition parameters, but external added load resulted in more improvement in these selected parameters. Although the cortisol hormone level decreased significantly in both training groups, but this decrease was more prominent in simple walking group than control. Also, there was no positive relation between anabolic hormone levels and external added load. Keywords: Resisted walking, Postmenopausal women, Body composition, Estradiol, Progesterone, Cortisol