بازخواني جهان‌هاي اجتماعي جامعه‌شناسي پديده‌شناختي بر اساس حكمت متعاليه

Rereading of Social Worlds of Phenomenological Sociology Based on Transcendent Philosophy

حكمت متعاليه در زمره گنجينه‌هاي اسلامي است كه دلالت‌ها و لوازم فراواني براي طرح‌ريزي فلسفه علوم اجتماعي دارد تا از اين مسير بتوان به تغيير در علوم اجتماعي نايل شد. هنگامي مي‌توان به چنين هدفي دست يافت كه پرسش‌هايي از سنخ فلسفه علوم اجتماعي طراحي كنيم و به اين نظام حكمي عرضه داريم تا از اين طريق دلالت‌ها و لوازم آن را بر مبناي حكمت متعاليه به دست آوريم. اين پژوهش، از روش تحليلي ـ برهاني سود جسته است. حكمت متعاليه،‌ هستي‌اي فراتر از فهم انسان‌باور دارد و جهان اجتماعي نيز همان سپهر معنايي است كه انسان به‌واسطه حركت جوهري در پرتو اتحاد علم و عالِم و معلوم، به آن سپهر معنايي دست مي‌يابد. اين سپهر معنايي اگر با نظام معنايي توحيدي هم‌سان باشد، جامعه فاضله را در تاريخ خود محقق مي‌سازد؛ در غير اين صورت، جوامع غيرفاضله را وارد تاريخ ساخته است.

Transcendent philosophy is an Islamic treasure which has many denotations and implications for formulating the philosophy of social sciences in order that we can make a change in these sciences. To achieve this end, we should frame some questions related to the philosophy of social sciences and pose them on this philosophical system so that we may achieve its denotations and implications based on transcendent philosophy. The present paper has used an analytical-argumentative method. Transcendent philosophy believes in an existence beyond humans understanding and the social world in question is the very semantic sphere which is attained by man through his substantial motion in the light of unity among knowledge, knower and object of knowledge. If this semantic sphere is identical to a monotheistic semantic sphere, then it will actualize the utopia during its course of development; otherwise, it will enter non-utopia societies into history