بررسي عوامل موثر بر مشاركت زنان روستايي در حفاظت از منابع آب كشاورزي: مطالعه موردي استان خراسان رضوي

Factors Affecting Rural Women Participation in the Conservation of Agricultural Water Resources: A Case Study of Khorasan Razavi Province

جايگاه زنان در توسعه پايدار به ويژه در مناطق روستايي و در حفاظت از منابع آبي انكارناپذير است. مطالعه حاضر به تحليل نقش زنان روستايي در مصرف اصولي منابع آبي كشاورزي با استفاده از دو مدل لوجيت مجزا مي پردازد. آمار و اطلاعات مورد نظر در 1387 با تكميل 300 پرسشنامه در جامعه زنان روستايي استان خراسان رضوي و همچنين، 35 پرسشنامه ويژه كارشناسان جمع آوري شد. روش تحقيق از نوع توصيفي ـ پيمايشي است. نتايج نشان مي دهد كه زنان روستايي در زمينه آبياري چندان فعاليت ندارند، كه مهم ترين علل آن عبارت اند از: فرهنگ منطقه، پرمسيوليت و سخت بودن اين فعاليت، و عدم آشنايي با نحوه انجام آن؛ اما به دليل تاثير غيرمستقيم زنان روستايي بر افراد خانواده و اطرافيان خود، بايد آنها را با روش-هاي حفاظت از منابع آب كشاورزي آشنا كرد. در پايان، راهكارهايي مناسب و اجرايي در اين زمينه ارايه مي شود.

The women position is undeniable in sustainable development and conservation of water resources particularly in rural areas. The present study is an attempt to analyze the role of women in proper consumption of agricultural water resources. The study applies two separate logit models to a set of data that is collected by a questionnaire from a sample size of 300 rural women in Khorasan Razavi province; in addition 35 questionnaires are collected from the experts in the field. The study is a survey and the results indicate that rural women are not very active in irrigation, due to cultural belief prevalent in the area, task difficulty, and unfamiliarity with the task. It is necessary to introduce rural women to water conservation techniques since they have an indirect impact on their family members and those around them. Finally, appropriate and practical solutions will be discussed.