بررسي تاثيركلريد روي و كلريد سرب بر جوانه‌زني و رشد دانه رست‌هاي سويا (Glycine max L.)

The Study of the effects of Lead and Zinc on seed germination and seedling growth of Soybean (Glycine max L.)

در اين پژوهش اثر غلظت‌هاي مختلف (5، 10، 15 و 20) ميلي مولار كلريد روي و 5/0، 5/2، 5/4 و 5/6 ميلي مولار كلريد سرب بر گياه سويا مورد مطالعه قرار گرفت. اثر كلريد روي و كلريد سرب بر درصد جوانه‌زني بذر، سرعت جوانه‌زني بذر، رشد طولي ريشه، اندام هوايي دانه رست‌هاي سويا و فعاليت آنزيم‌هاي آنتي اكسيدان مورد بررسي قرار گرفت. بذر‌ها پس از استريل كردن سطحي، به پتري ديش‌هاي حاوي كاغذ صافي منتقل و دماي بهينه براي جوانه‌زني 30 درجه سانتيگراد درنظر گرفته شد. از هر تيمار 4 تكرار و در هر تكرار 6 بذر وجود داشت. نتايج نشان داد، تنش كلريد سرب تاثير معني‌داري بر درصد جوانه‌زني دانه رست‌ها نداشت و افزايش تيمار كلريد سرب و كلريد روي، موجب افزايش سرعت جوانه‌زني شده است، اما موجب كاهش طول ريشه، اندام هوايي و طول دانه رست گرديد. تنش كلريد روي باعث كاهش معني‌دار درصد جوانه‌زني در غلظت‌هاي بالا و كاهش طول ريشه و اندام هوايي در همه غلظت‌ها شد. ميزان فعاليت آنزيم‌هاي كاتالاز و پراكسيداز در گياهان تحت تيمار با كلريد روي و كلريد سرب در همه غلظت‌ها افزايش معني‌دار نشان داد. نتايج به دست آمده از اين تحقيق نشان داد كه گياه سويا مقاومت كمي به تنش روي و مقاومت بيشتري نسبت به سرب دارد. به نظر مي‌رسد در تنش كوتاه مدت فلز سرب و روي، گياه شدت تنش را با القا پاسخ‌هاي سريع كاهش دهد، اما با توجه به تعاريفي كه براي گياهان تحمل كننده فلز سرب و روي وجود دارد به نظر نمي‌رسد بتوان گياه سويا را از گياهان تحمل كننده به اين عناصر سنگين به شمار آورد.

In this research, the effects of different concentrations of ZnCl2 (5, 10, 15, 20µM) and PbCl2 (0.5, 2.5, 4.5, 6.5µM) on Soybean were examined. The effects of ZnCl2 and PbCl2 on the percentage of germination and germination rate of seeds, longitudinal growth of roots and shoots of seedlings of Soybean and the activity of antioxidant enzymes were studied. The seeds were transferred to petril dishes containing filter paper after surface sterile. There were 4 repeat from each treatment and there were 6 seeds in each repeat. The results showed that Pb stress had no significant effect in the percentage of germination of seedlings, and increase in both Zn and Pb treatment caused increasing in germination rate, but, it caused significant decrease in the length of roots, shoots and seedlings. Zn stress caused significant decrease in the percentage of germination in the higher concentrations and decrease in the length of roots and shoots in all of concentrations. The activities of Catalase and Peroxidase (POX) enzymes had significant increase in the plants under treatment with Zn and Pb in all concentrations. Obtained results of this research indicated that in comparison with Zn, Soybean has more Tolerance to Pb. It seems that in short term stress of Zn and Pb, the plant decreases stress intensity with induction of fast response, but, in spite of definitions that exist for the tolerable plants of Zn and Pb, it doesnot seem to include Soybean from tolerable plants to these heavy metals.