مقايسه اثربخشي درمان حل مسيله، مواجه سازي و تركيبي بر كيفيت زندگي جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه ناشي ازجنگ

Comparison the effectiveness of problem solving, prolonged exposure therapy and combined on veterans quality of life with war post traumatic stress disorder

مقدمه: اين مطالعه با هدف، مقايسه اثربخشي سه روش درمان شناختي- رفتاري شامل؛ حل مسيله، مواجه سازي و روش تركيبي (متشكل از دو روش حل مسيله و مواجه سازي به صورت توام) بر كيفيت زندگي و ابعاد مختلف آن در جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه انجام شده است. روش: نمونه تحقيق شامل100 جانباز مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه ناشي از جنگ، كه با استفاده از يك طرح شبه آزمايشي، با پيش آزمون و پس آزمون درسه گروه آزمايشي شامل: 1- حل مسيله 2- مواجه سازي 3- تركيبي؛ و يك گروه شاهد به طور تصادفي انتخاب و جايگزين شدند. هريك از گروه‌ها 25 نفر عضو داشت .ابزار اندازه‌گيري پرسشنامه كيفيت زندگي36SF بود. نتايج: نتايج نشان داد هر سه روش درمان شناختي - رفتاري در افزايش كيفيت زندگي بيماران مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه اثربخش بودند. هر چند تفاوت‌هاي جزيي در مولفه‌هاي كيفيت زندگي وجود داشت، ولي درنمرات كل گروه‌ها با هم مشابه بودند. همچنين كيفيت زندگي در گروه حل مسيله بعد از سه ماه از درمان افزايش و پايداري بيشتري داشت. بحث: يافته‌هاي اين مطالعه همگام با ساير مطالعات انجام شده در گذشته حاكي از آن است كه،روش‌هاي درمان شناختي– رفتاري بر درمان و افزايش كيفيت زندگي جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه اثر بخش مي‌باشد .

Introduction: the purpose of this study was to compare the efficacy of three cognitive – behavioral methods of treatment, including problem solving, exposure and combined method (formed by combining two methods of problem solving and exposure), on quality and other aspects of the veterans’ life who suffering from post traumatic stress disorder (PTSD). Method: The research sample consisted of 100 veterans suffering from post traumatic stress disorder due to war. They were divided randomly in the three experimental groups by using an quasi-experimental design with pre test and post test. These groups included: 1 - problem-solving group 2- exposure group 3- combined group, and a control group. Each of mentioned groups contained 25 members. The measurement tool in this study was SF36. Results: The results showed that all of three cognitive – behavioral methods of treatment were significantly effective in improving quality of life among Veterans with PTSD. Although there were slight differences in life quality components, but total scores for all groups were similar. Furthermore, life quality in problem solving group had been more improved after three months of treatment. Discussion: Findings of this study, in line with previous works, show that cognitive – behavioral methods of treatment are effective in treatment and improving life quality of veterans with PTSD.