مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - پوشش‌هاي خود جداشونده با كاربردهاي صنعتي

چكيده فارسي :

پوشش خود جداشونده، پوششي است كه به صورت تك لايه بر روي زيرآيند اعمال شده و طي فرآيند تشكيل فيلم خود به خود به دو لايه پيوسته با اتصال داخلي، جدا مي‌گردد. علم مرتبط با اين مفهوم، ابزاري است براي فرموله‌كردن پوشش‌هاي نوين با خواص و كاربردهاي ويژه. در اين مقاله اصول تيوري و سازوكارهاي مرتبط با پديده جداشوندگي در اينگونه پوشش‌ها مرور شده است. در اين راستا مواد فيلم تشكيل‌دهنده متشكل از مخلوط‌هاي پليمري ناسازگار با قابليت توليد پوشش‌هايي با ساختار تركيبي پليمر/پليمر كه در برخي از حوزه‌هاي كاربردي عملكردي برجسته دارند، با جزييات بيشتري توضيح داده شده‌اند. تيوري و مفهوم خود جداشوندگي را مي‌توان در انواع پوشش‌هاي حلال پايه، آب پايه و پودري بكار برد. اين نوع پوشش به فرمولاسيوني ويژه و همچنين شرايطي خاص در دو مرحله اعمال و تشكيل فيلم نياز دارد. فيلم‌هاي با ساختارهاي نايكنواخت در مقياس ميكرو و ناهمگون از لحاظ لايه‌اي (نهايتاً در دو لايه) را مي‌توان با اعمال يك تركيب پوششي تك لايه به‌دست آورد، به‌گونه‌اي كه پوشش حاصل از خواصي ويژه‌اي از قبيل خواص مكانيكي، حفاظتي و غيره در عمق و ويژگي‌هاي خاص در سطح مانند مقاومت در برابر خراش، مقاومت در برابر خش و استحكام چسبندگي برخوردار باشد.