بررسي ميزان افسردگي پس از حوادث ترافيكي در مركز آموزشي- درماني پورسيناي رشت

Deperssion after traffic –accident in Poursina educational- threaputic center

مقدمه: افسردگي بعد ازحوادث ترافيكي يكي از شايعترين اختلالات رواني است كه در سالهاي اخير افزايش يافته است وقوع اين رويداد در سال هاي اوليه عمر، نه تنها بر زندگي روزمره و بهره وري افراد بلكه بر خانواده و جامعه نيز تاثيرگذار است. از اين رو لازم است كه افسردگي پس از حوادث ترافيكي را هر چه سريعتر شناسايي نموده و براي اقدامات تشخيصي و درماني به روانپزشك ارجاع داد. هدف: اين مطالعه با هدف تعيين ميزان افسردگي در هفته اول و دوم ماه پس از حوادث ترافيكي صورت گرفته است. روش كار: اين پژوهش يك مطالعه توصيفي مقطعي از نوع تحليلي است. جامعه پژوهش در اين مطالعه بيماران بستري در بخشهاي ارتوپدي و تروماي مركز آموزشي درماني پورسيناي رشت مي باشد. داده ها در دو مقطع زماني(هفته اول و دو ماه پس از حوادث ترافيكي) براي 89 بيمار با استفاده از پرسشنامه هاي جمعيت شناختي و BDI (آزمون افسردگي بك) جمع آوري گرديد و با آزمون آماري تي تست مورد تجزيه تحليل قرار گرفت. نتايج: نتايج پژوهش نشان داد كه اكثريت واحدهاي پژوهش(1/37%) در هفته اول از ميزان افسردگي خفيف برخوردار بودند اما ميزان افسردگي بطور معني داري در دو ماه پس از تصادف بيشتر شده بود به طوريكه اكثريت واحدهاي مورد پژوهش(5/38%) افسردگي شديد داشتند. نتايج تفاوت معني دارآماري در ميزان افسردگي(01/0 P < ) بين هفته اول تا دوماه بعد را نشان داد. بحث و نتيجه گيري: طبق شواهد بدست آمده در اين مطالعه درصد قابل توجهي از بيماران مصدوم، افسردگي پس از حوادث ترافيكي را تجربه مي نمايند كه با تداوم علايم تا دو ماه بعد ارتباط دارد. نظر به اين كه تشخيص زودرس و ارجاع بيماران متعاقب حوادث ترافيكي مي تواند از مزمن شدن افسردگي پيشگيري بعمل آورد، يافته هاي پژوهش ضرورت توجه ويژه به كاركنان خدمات بهداشتي درماني در اورژانسها و ساير بخشها را در بررسي اين علايم در بيماران پذيرش شده مطرح مي نمايد

Abstract Introduction: Post traffic accident depression is one of the most prevelant mental disorders which increased in recent years and its occurance in early years of life affects daily living productivity and also family and society. Therefore it’s important to promptly detect it and refers them to psychiatrist for diagnosis and treatment. Objevtive: The goal of this study was to determine the level of depression one week and also two months after traffic accidents. Methods: This study had descriptive-cross stional design. Participants were chosen from orthopaedic and trauma wards in Poursina hospital in Rasht city. Data were collected in two time periods (one week and two months after the traffic accident ) from 89 patients using demographic and Beck Depression Inventory questionnaires. Data were collected in 2010 and T- test was used as statistical test for analysis. Results: Findings showed that the majority(37.1%) had mild depression one week after the accident but the level of depression significantly increased two months after as 38.5% of samples had severe depression. Conclusion: Study results indicated that a significant percent of patients experience depression after traffic accident which is related to symptoms two months after. Health care personnel in emergency and other wards need to assess patients for these symptoms. Early detection and referring patients for depression treatment can prevent it from becoming chronic.