كاركرد ساختار خطي نوشتارنگاري فارسي ولاتين از منظر تجسمي

Function of Lines in Farsi and Latin Typographical Structures from the Viewpoint of Plastic Arts

نوشتار و تصوير دو مولفه اصلي تشكيل دهنده آثار گرافيكي هستند. اصولاً بيشتر به ابعاد تجسمي تصوير توجه مي شود اما وجه ديداري نوشتار هم سبب مي شود قواعد تجسمي مشتركي بين تصوير و نوشتار شكل گيرد كه درنهايت بر انتقال مفهومِ بُعد كلامي آن اثر خواهد داشت. از آنجا كه مباني هنرهاي تجسمي در نوشتارنگاري فارسي هم مانند ساير پديده هاي ديداري وجود دارد به اين معنا كه اگر در نوشتار تغيير ساختاري ايجاد شود، موجب خدشه دارشدن ابعاد تجسمي حاكم بر آن مي شود شناخت عنصر خط، انواع آن و نيز جهت هاي آنها در شكل گيري نوشتارنگاري فارسي يكي از موارد ضروري براي آشنايي با اصول بصري و تجسمي نوشتارنگاري فارسي است. شناخت اين قواعد در خلق تركيب بنديهاي پويا و قانونمند موثر است و از بيگانگي نوشتار با تصوير در اثر گرافيكي جلوگيري به عمل ميآورد. سوال كليِ اين پژوهش اين است كه آيا از منظر مباني هنرهاي تجسمي جنبهً بصري خطها در نوشتارنگاري فارسي براي استفاده در طراحي گرافيكيِ عنوان و شعار جايگاهي دارد؟ اگر چنين است، تفاوتها و اشتراكات حضور عنصر بصري خط در نوشتارنگاري فارسي و لاتين كدام اند؟ اين تحقيق به روش تجربي برمبناي اصول و مباني هنرهاي تجسمي انجام پذيرفته و به عملكرد بصري انواع خط در نوشتارنگاري فارسي و تطبيق آن با عملكرد مشابه در نوشتارنگاري لاتين مي پردازد. هدف از اين پژوهش شناسايي تنوع ساختار خط ها در نوشتارنگاري فارسي و مقايسه كاركرد تجسمي آنها با نوشتارنگاري لاتين به منظور تاًكيد بر وجود امكانات كاملا متفاوت- درخلق تركيب بنديها- در اين دو نوع نوشتار است. انتظار مي رود از بررسي انواع خط هاي ديداري و تطبيق كاركرد آنها در چيدمان نوشتارنگاري فارسي و لاتين اين نتيجه به دست آيد كه توجه به تاثير انواع خطوط ديداري و كاركرد آنها در ساختار نوشتارنگاري فارسي، چنانكه در نوشتارنگاري لاتين نيز هست، بر قدرت انتقال معنا و حس حاصل از آن به دريافت كننده موثر است. به نظر مي رسد در مجموعه واژگان تشكيل شده از نوشتارنگاري فارسي ، تنوع ساختاري عنصر خط نسبت به حروف لاتين بيشتر باشد و باعث امكان پويايي بيشتر و در نتيجه تنوع حس هاي حاصل از آنها در تركيب بندي عنوان ها و شعارها شود.

Typographical and pictorial representations are the two main components of a graphic work of art. Generally, attention is primarily paid to the plastic art aspect of pictorial representation. However, the visual aspect of typography invariably imposes a visual design common between the written form and the pictorial representation. Since Farsi writing is founded upon the bases of plastic arts, any alteration of the structure of writing will damage the plastic art dimensions. Therefore, recognizing various line structures and their directionalities are important requirements for understanding the plastic art aspect of writing, especially in written Farsi. Proper knowledge of these rules plays an important role in discovering and shaping standards for the graphics of Farsi fonts and prevents a potential disparity between the written and its graphic form. This essay examines the singular (disjoint) characters in written Farsi and the Roman characters, and explores the differences in the appearance of Farsi characters between their joint and disjoint forms. The study of appearance and line structures of Farsi Words leads to the conclusion that knowledge of the line structures in characters and their general shapes play a fundamental role in establishing the visual impact of the written Farsi. In this study, the meaning conveyed through line structures in printed Farsi characters are considered from two perspectives: Variety of line types in structures of characters – for instance the dominant line structure in letter “ع" is the curved line. Variety of line structures in the formation of fonts – for instance in KOUDAK font, the dominant movements are with curved lines. Through an examination of various writing styles, their application in Farsi font settings, and their strong visual impact, it is concluded that these elements have a distinct impact on the communication of meaning and feeling to the viewer.