تاثير تمرين هوازي و محدوديت كالريك بر ICAM-1 و VCAM-1 سرم در زنان چاق سالم

The Effects of Aerobic training and Caloric Restriction on ICAM-1 and VCAM-1 in Healthy Obese Women

هدف پژوهش حاضر مقايسه تاثير تركيبي فعاليت هوازي و محدوديت كالريكي بر سطح مولكول هاي چسبان سلولي و عروقيِ سرم زنانِ چاقِ كم تحرك است. بدين منظور تعداد 40 نفر زن چاق كم تحرك با ميانگين و انحراف استاندارد سن، درصد چربي و شاخص توده بدني (98/6±6/44سال، 95/3±6/26 درصد و 81/2±6/30 كيلوگرم بر متر مربع) انتخاب و به صورت تصادفي به چهار گروه تجربي1(محدوديت كالريك)، تجربي2 (فعاليت هاي ورزشي)، تجربي 3 (مداخله تركيبي) و كنترل تقسيم بندي شدند. برنامه تمريني گروه تجربي2 (فعاليت ورزشي) شامل دويدن روي تريدميل به مدت 50 تا 60 دقيقه، هفته اي 5 جلسه بود. گروه تجربي1 از يك رژيم غذايي با محدوديت كالري معادل انرژي مصرفي فعاليت ورزشي گروه تجربي 2 استفاده كردند. آزمودني هاي گروه تجربي 3 نيز از برنامه تمريني گروه تجربي2 با نصف كردن جلسات تمريني (25 الي 30 دقيقه در هر جلسه) و برنامه رژيم غذايي گروه تجربي1 با 2/1 محدوديت كالري به صورت تركيبي استفاده كردند. در شيوه زندگي گروه كنترل تغييري ايجاد نشد. خون گيري پس از 12 ساعت ناشتا و در پايان 48 ساعت پس از اتمام تمرينات در شرايط تجربي اجرا شد. داده ها با استفاده از آزمون آماري تحليل واريانس تفاضلي پيش تا پس، آزمون تعقيبي بانفروني ضريب همبستگي پيرسون و آزمون t زوجي در سطح معني-داري 05/0P < تجزيه و تحليل شدند. يافته هاي پژوهش نشان داد كه مقادير وزن، شاخص توده بدني و درصد چربي بدن در همه گروه هاي تجربي كاهش معني داري يافت كه بالاترين تغيير در گروه تجربي2 با مقادير تغييرات 6/4%، 6/4% و 1/9% مشاهده شد(05/0P < ). نتايج تحقيق حاكي از كاهش 3/9%، 7/19% و 1/23% سطوح ICAM-1 به ترتيب در گروه هاي تجربي1، 2 و 3 است. اين كاهش تنها در گروه تجربي 2 (فعاليت ورزشي) معني دار بود (از 05/46± 7/253 به و10/82±6/203 نانوگرم بر ميلي ليتر،(05/0 > P). سطوح VCAM-1 نيز در هر سه گروه تجربي كاهش يافت، اما معني دار نبود (05/0 < P). بين مقادير سرمي مولكول هاي چسبان با درصد چربي و وزن بدن و نيز تغييرات آن همبستگي پاييني مشاهده شد.

Purpose of the present study was to investigate the effects of aerobic training and caloric restriction on cellular and vascular adhesion molecules in obese women. Forty sedentary obese women (Mean±SD, age, 20.4±1.26 years; BF%, 26.6±3.95 and BMI, 30.6±2.81 kg/m2) were selected and randomly allocated to EXP1 (Aerobic training), EXP2 (Caloric restriction), EXP3 (concurrent intervention) and control groups. Eight weeks of training in EXP1 included running on treadmill for 50-60 min, 5 day/week, while, EXP2 used a caloric restriction diet with equal energy to EXP1. EXP3 a diet and aerobic training with energy restriction equal to EXP1. Fasting serum samples were analyzed for VCAM-1 and ICAM-1 levels before training and 48 h after training. Data Analysis showed that weight, BMI and BF% decreased significantly in the experimental groups, with the changes being higher in EXP2 by 4.6%, 4.6% and 9.1%, respectively (p < 0.05). Results revealed decreases of ICAM-1 in EXP1, EXP2 and EXP3 equal to 9.3%, 19.7% and 23.1%. The decrease of Icam-1 significant in EXP2 (aerobic training) (p=0.05). The levels of VCAM-1 in experimental groups were decreased, but these decreases were not statistically significant (p > 0.05). A low level of correlation was seen between changes in adhesion molecules levels with BF% and weight (p > 0.05).