مقايسه پروتكل وابسته به زمان در برابر پروتكل‌هاي وابسته به مسافت در تعيين نقطه شكست ضربان قلب(HRDP) در بين دانشجويان پسر فعال

The Comparison of Time-Dependent Versus Distance-Dependent Treadmill Test Protocols for Determination of Heart Rate Deflection Point (HRDP) Among Active Male students

هدف از اجراي اين تحقيق مقايسه پروتكل وابسته به زمان، در برابر پروتكل هاي وابسته به مسافت، در تعيين نقطه شكست ضربان قلب (HRDP) در بين دانشجويان پسر فعال دانشگاه محقق اردبيلي است. بدين منظور 30 نفر (با م‍‍يانگ‍‍ين± انحراف مع‍‍يار سني2/0±8/21سال، قد2± 173 سانت‍‍ي‌متر، وزن1/2 ± 1/68 ك‍‍يلوگرم، Vo2max 1/2±83/46 ميلي‌ليتر/كيلوگرم/دقيقه) به‌صورت داوطلبانه در تحقيق شركت كردند. آزمودني‌ها در سه جلسه مجزا، با حداقل فاصله 72 ساعت، سه آزمون فزاينده را تا سر حد واماندگي انجام دادند. آزمون ها شامل پروتكل وابسته به زمان كويپر و همكاران و پروتكل‌هاي وابسته به مسافت جونزو داست، گيسل و هافمن بود. براي تعيين نقطه انحراف ضربان قلب در هر يك از پروتكل ها، ضربان هاي قلب فعاليت آزمودني ها لحظه به لحظه، با استفاده از تله متري (مدل پولار) ثبت شد. براي تعيين HRDP و منحني عملكرد ضربان قلب (HRPC)، از نرم‌افزار ويژه و روش بيشترين فاصله (Dmax) استفاده شد. براي تجزيه و تحل‍‍يل نتايج داده‌ها از روش آماري آناليز واريانس يك‌طرفه (ANOVA) با اندازه هاي مكرر (آزمون تعقيبي بونفرني) استفاده شد. يافته‌ها نشان مي‌دهد در همه آزمودن‍‍ي ها و در هر سه پروتكل تمريني وابسته به زمان و مسافت، HRDP به‌طور ميانگين براي پروتكل كويپر و همكاران HRmax 88%، پروتكل جونز و داست HRmax 86% و پروتكل گيسل و هافمن HRmax 84% مشاهده شد. همچن‍‍ين نتايج نشان داد بين مقادير ميانگين هاي HRDP در دو آزمون كويپر و همكاران و جونز و داست اختلاف معني دار وجود ندارد (675 /0= P و 211/0=F)، اما بين مقادير ميانگين‌هاي HRDP در دو آزمون كويپر و همكاران و گيسل و هافمن و همچنين جونزو داست، گيسل و هافمن اختلاف معني دار مشاهده مي‌شود (05/0P < ). با توجه به نتايج مي توان چنين نتيجه گيري كرد كه با استفاده از هر سه پروتكل تمريني بر روي نوارگردان، با بهره‌گيري از روش Dmax، مي توان HRDP را تعيين نمود.

The aim of this study was to compare the time- versus distance-dependent maximal treadmill protocols for determination of heart rate deflection point (HRDP) among active male students. Thirty young active male subjects (age, 21.8±0.2 years; weight, 61.8±2.1 kg; height of 173±2 cm; Vo2max, 46.83 ml/kg/min) volunteered to participate in the study and performed three incremental exhaustive exercise tests (i.e. Kuipers et al., Jones & Doust, and Gaisel & Hofmann) in three separate sessions with 72 h rest intervals. To determine the deflection in heart rate, Polar Vantage Sport Tester XL was used to record heart rate throughout the protocols. Dmax method was used to determine the heart rate deflection point. Data were analyzed by using the repeated measures of ANOVA and Bonferoni post-hoc test. For all subjects (%100), HRDP was shown in the three exhaustive time- and distance-dependent test protocols. The HRDP were occurred in Kuipers, Jones & Doust, and Gaisel & Hofmann test protocols at 88%, 86%, and 84% of HRmax, respectively. Statistical analysis indicated that HRDP in Kuipers et al., and Jones & Doust tests was not significantly different (F=0.211, P=0.675). However, Gaisel & Hafmann test was significantly higher compared to Kuipers et al., and Jones & Doust tests (P < 0.05). According to the findings of present study, it could be concluded that HRDP can be determined by using the three exhaustive protocols on treadmill and Dmax method.