بررسي ارتباط رفتارهاي خود مراقبتي با ميزان هموگلوبين اي وان سي بيماران ديابتي

The Relationship between Self-Care Behaviors and HbA1cin Diabetic Patients

زمينه و هد ف : خودمراقبتي يكي از مهمترين عوامل در كنتر ل قند خون بيماران ديابتي شناخته شده است . آنچه نقش خود بيمار را در كنترل بيماري اش كم اهميت مي نمايد عدم انج ام خودمراقبتي ناشي از عوامل بازدارنده انجام آن است . هدف از انجام اين مطالعه شناخت موانع موجود بر سر راه خود مراقبتي بيماران ديابتي و ارتباط آن با كنترل قند خون ميباشد. روش كار: نمونههاي مورد مطالعه در اين پژوهش شامل 225 بيمار ديابتي نوع دو بودند كه از بين جامعه پژوهش به صورت تصادفي انتخاب شدند . ابزار مورد استفاده جهت جمع آوري اطلاعات پرسشنامه اطلاعات دموگرافيكي و پرسشنامه بررسي رفتار خودمراقبتي مشتمل بر 34 سوال در زمينه موانع مختلف خودمراقبتي از مقياس كم ( 1) تا زياد ( 5) بود . همچنين از كليه بيماران در هنگام ورود به مطالعه انجام شد. به منظور بررسي ارتباط بين نتايج به دست (Hb A1c) آزمايش هموگلوبين اي وان سي آمده و متغير هاي مورد مورد مطالعه از ضريب همبستگي اسپيرمن استفاده شد. نتايج: يافته هاي مطالعه حاكي از وجود موانع متعددي در زمينه خودمراقبتي بيماران بود كه از عمده ترين آنها بالا بودن هزينهها، مشغوليت زياد كاري، وجود افسردگي، فراموشي، عدم اطلاع از برنامه خودمراقبتي، تمايل نداشتن به اجراي برنامه، عدم آگاهي از تفسير نتايج تست قند خون و عدم اعتقاد به نتيجه خودمراقبتي بود . از بين اين موانع بالا بودن بيشترين ارتباط را ميزان هموگلوبين اي وان سي (r=0/ و 21 P=0/ و افسردگي( 015 (r=0/ و 24 P=0/ هزينههاي مراقبت ( 005 داشتند. نتيجه نهايي: نتايج اين مطالعه نشان مي دهد، يكي از مهمترين عوامل موفقيت در درمان بيماران ديابتي كمك به آنها براي به عهده گرفتن مراقبت از خود مي باشد. بنابراين مراقبين و تيم درماني بايد در كنار اموزش بيماران در جهت انجام خودمراقبتي راههاي از بين بردن موانع و رسيدن به نتيجه بهتر را نيز آموزش دهند.

Introduction & Objective: Self-care is one of the most important factors in controlling diabetes. Sometimes self-care is not possible due to certain barriers which inhibit the patient’s role in controlling the disease. This study aims to identify the barriers against self-care in diabetic patients and to find their associations with diabetes control. Materials & Methods: The subjects of our study were 225 patients with type II diabetes who were selected randomly. Data gathering devices were demographic and self-care behavior questionnaires with 34 questions about the barriers of self-care behavior scaling from low(1) to high (5). All cases were tested for HbA1c before entering into the study. Results: The findings of this study showed that there are different barriers against self-care behavior including high costs of care/management, busy lifestyle, depressive effect of the treatment, forgetfulness, unawareness of the self-care programs, having no tendency toward the program, unawareness of blood glucose test interpretation and disbelief in self-care results. Among the mentioned barriers, cost of management/care (r=0.24) and depression (r=0.21) had significant associations with higher HbA1c levels. Conclusion: The result of the study indicates that one of the important factors in successful treatment of diabetic patients is to help them to be active in their self-care. Therefore health care team not only should train them to do self-care properly but also they should guide the patients to remove the barriers to reach the best results.