استقلال تعهد انطباق كالاها با قرارداد از تعهد تحويل با تكيه بركنوانسيون بيع دين بين المللي كالا (1980 وين ) و فقه اماميه

Commitment Independence of Goods Compliance with Pledge from Commitment to Deliver Based on International Convention of Exchange of Goods (Vienna 1980) and Imamiyeh Jurisprudence

عدم مطابقت كالاها با قرارداد از عمده دعاوي مطرح شده در محاكم داوري بين المللي است كه كنوانسيون بيع بين المللي كالا 1980 وين جهت استحكام و ممانعت از بر هم زدن قراردادهاي تجاري، آن را مورد توجه خود قرار داده و بعنوان قانون متحدالشكل جهاني براي حمايت همه جانبه از متعاملين، بويژه خريدار، تعهد انطباق كالاها با قرارداد را از تعهد تحويل جدا نمود. يعني صرفاً در صورت تخلف از تعهد تحويل، قرارداد قابل فسخ مي باشد اما در صورت تخطي از تعهد انطباق، خريدارحق فسخ نداشته و مي تواند فروشنده را جهت اصلاح يا جايگزين نمودن كالابا اوصاف مندرج در قرارداد ملزم نمايد. اين تفكيك با ملاحظه مواد 31 و 35 كنوانسيون قابل استنباط مي باشد. در اين تحقيق، ابتدا به ضرورت تفكيك و فوايد عملي آن پرداخته و سپس با نظر فقهاي اماميه تطبيق داده مي شود. طرح تفكيك تعهد انطباق از تعهد تحويل در فقه نيز تحت عنوان« اوصاف و شروط ضمن عقد» و چگونگي ارتباط آن با خود عقد، همواره مورد توجه فقها بوده و نظرات متفاوتي ارايه گرديد. از بين فقها، امام خميني(ره) به صراحت فايل به استقلال التزامات ضمن عقد از خود عقد مي باشد. از طرفي گرچه اغلب فقها، التزامات ضمن عقد را جداي از قرارداد نمي دانند ولي اكثر قريب به اتفاق آنها از نظر احكام مترتب بر هر يك، معتقد به تفكيك و جدايي مي باشند و وفاي به التزامات ضمن عقد را واجب مي دانند.

Non-conformity of the goods with the contract is one of the major claims set forth in the International Arbitration Courts. Vienna 1980 International Convention of selling goods has paid attention to it to stabilize and prevent disruption of commercial contracts and has separated obligation of compliance of goods with pledge from the obligation of delivery as a uniform global rule to comprehensively support the two parties, specially the buyer. That is, the contract is revocable merely on abuse of delivery. But in case of violation of the commitment to compliance, the buyer has no right to terminate and can require the seller to modify or replace the goods with the items set forth in the contract. This separation can be inferred through considering materials 31 and 35 of the Convention. This research addresses the necessity of the separation and its practical uses and then compares it with the views of Imamiah jurisprudents. The separation plan of compliance obligations from the commitment to deliver has been the focus of attention by jurisprudents as “the qualities and conditions of the Contract Law” around which different opinions have been expressed. Imam Khomeini, among other jurisprudents, explicitly recognizes the independence of the requirements of the contract law from the contract itself. On the other hand, although most jurisprudents believe in the inseparability of the requirements of the contract law and the contract, the vast majority of them believe in the separation and segregation based on the rulings on either one and consider the commitment to contract law requirements as compulsory.