سنجش رشد بهره‌وري عوامل توليد (TFP) و اثر مقياس بر مبناي تابع تجزيه‌پذير مرزي (مطالعه موردي صنايع ايران)

Measuring the Growth of Total Factors Productivity (TFP)Based on the Decomposition of Frontier Function: A Case Study of Iranian Industries

در اين مقاله نرخ پيشرفت فني (TP) و بهره‌وري عوامل توليد (TFP) بر مبناي رويكرد مرز تصادفي (SFA) در 140 صنعت ايران بررسي شده است. يافته‌هاي تحقيق بيانگر آن است كه بيشترين رشد پيشرفت فني در طي دوره 1374 تا 1386 مربوط به صنايع توليد مواد پلاستيكي به شكل اوليه و ساخت لاستيك مصنوعي، صنايع توليد وسايل نقليه موتوري و صنايع توليد محصولات اوليه آهن و فولاد بوده است. همچنين يافته‌هاي اين تحقيق مويد آن است كه اولا متوسط رشد TFP در طي دوره مورد بررسي 28/1 بوده و ثانيا بيشترين نقش در رشد TFP را پيشرفت فني و پس از آن تغييرات تكنيكي در بخش صنعت داشته است و صنايع توليد قطعات و ملحقات براي وسايل نقليه موتوري، توليد وسايل نقليه موتوري، توليد ساير محصولات غذايي طبقه‌بندي نشده در جاي ديگر و توليد محصولات اوليه آهن و فولاد بيشترين نرخ رشد TFP را داشته‌اند.

This article analyzes the rate of technical progress (TP) and total factor productivity (TFP) of 140 Iranian industries using the stochastic frontier approach (SFA). The results show that the highest growth rate of technical progress during the years 1995-2007 was related to the manufacture of plastics in primary forms as well as the manufacture of synthetic rubber, motor vehicles, and basic iron and steel. The research findings also imply that, firstly, the average growth of TFP was about 1.28 and, secondly, the technical progress and technical changes respectively had the greatest effect on TFP in the industry sector. Furthermore, the manufacture of parts and accessories for motor vehicles and their engines, as well as the manufacture of motor vehicles, food products, and basic iron and steel had the highest growth rate of TFP.