مقايسه شاخص هاي پايداري شهر كوچك دهدشت با متوسط نظام شهري كشور با تاكيد بر توسعه پايدار شهري

The Comparison Sustainability Indicators in Small Town Dehdasht with the Average Urban Systems with Emphasis on Urban Sustainable Development

توسعه ي پايدار شهري در دهه هاي اخير به الگوواره نوين و مسلطي در برنامه ريزي شهري تبديل شده و هرگونه برنامه ريزي در شهر چنانچه با رويكرد توسعه پايدار طراحي و تدوين نگردد، عملاَ در دسترسي به اهداف مورد نظر با موفقيت كمتري مواجه خواهد بود. نظريه توسعه پايدار و توسعه پايدار شهري و منطقه اي مستلزم تغيير زيرساخت هاي سياسي، اجتماعي، كالبدي و اقتصادي است كه بايد مديريت و برنامه ريزي توسعه شهري و منطقه اي بر مبناي چارچوب اصول توسعه پايدار فراهم گردد. وجود مشكلات ناشي از رشد شهرهاي بزرگ، تراكم جمعيت و همچين مهاجرت روستاييان به اين شهرها موجب توجه و تاكيد برنامه ريزان به تقويت و رشد شهرهاي كوچك گرديد. مطالعه و بررسي هاي محققان در كشورهاي مختلف جهان نشان مي دهد كه شهرهاي كوچك يكي از موفق ترين نمونه هاي سكونتگاهي در زمينه تحقق توسعه پايدار است. مقاله حاضر با هدف تحليل و مقايسه شاخص هاي پايداري شهر كوچك دهدشت با مناطق شهري كشور ارايه گرديده است. نوع پژوهش كاربردي- توسعه اي و روش مطالعه تحليلي و توصيفي است كه در آن براي تحليل داده ها از آزمون هاي ويلكاكسون و علامت تك نمونه اي در محيط SPSSاستفاده شده است. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه، شهر دهدشت به لحاظ شاخص هاي توسعه پايدار (زيست محيطي، اقتصادي، اجتماعي و كالبدي) از عملكرد مناسبي نسبت به متوسط نظام شهري كشور برخوردار نمي باشد.

Urban sustainable development changes to new paradigm in urban planning which is a development in the last decades. Theory of sustainable development, urban and regional sustainable development change requires political, social, economic and physical infrastructure; planning and management of urban and regional development should be provided on the basis of principles of sustainable development. Difficulties arising from the growth of large cities, population density and rural migration to cities led planners to focus attention on the growth of small towns. Study by researchers in different countries shows that small towns are among the most successful habitat examples in achieving sustainable development. This article is aimed at analyzing and comparing indicators of Dehdasht city as sustainability indicators with that of urban areas of the country. The type of research is applied- developmental and the method of the study is analytical. In order to analyze the collected quantitative data, SPSS software was used running the Wilcoxon for non-parametric purposes. Findings indicate that Dehdasht sustainable development indicators (environmental, economic, social and physical) do not show a good performance in comparison with that of average of urban system of the country.