مقايسه روش آنتروپومتري و تصوير ديجيتالي در ارزيابي نسبت‌هاي صورتي

Comparison of anthropometry and digital photography techniques in facial proportion analysis

چكيده مقدمه: تعيين نسبت‌هاي صورتي در جوامع مختلف براي به دست آوردن معياري جهت تعيين زيبايي مفيد مي‌باشد. هدف از اين پژوهش، تعيين ميانگين چند شاخص صورتي در زن و مرد و سپس مقايسه آن‌ها با عدد طلايي و در نهايت مقايسه دو روش آنتروپومتري و فتوگرافي ديجيتالي بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه مقطعي- تحليلي،20 زن و 20 مرد كه فاقد سابقه ارتودنسي و جراحي زيبايي صورت و داراي اكلوژن كلاس I بودند انتخاب شدند و از همه آن‌ها در موقعيت طبيعي سر تصوير ديجيتالي تهيه شد. آناليز داده‌ها توسط آزمون t ‌مستقل، Paired- t و t ‌تك نمونه‌اي صورت گرفت (05/0 = ?). يافته‌ها: بين دو روش آنتروپومتري و فتوگرافي ديجيتالي تفاوت معني‌داري در اندازه‌گيري‌ها وجود نداشت. ميانگين نسبت‌هاي عرض دهان به عرض بيني، قاعده بيني تا چانه به زير بيني تا چانه، عرض بين گونه‌اي به عرض بيني در خانم‌ها و ميانگين نسبت زير بيني تا چانه به قاعده بيني تا زير بيني در آقايان بيشتر بود. ساير نسبت‌ها در خانم‌ها و آقايان تفاوت معني‌داري نداشت. بيشتر نسبت‌ها در خانم‌ها و آقايان با نسبت طلايي متفاوت بود (05/0 > p value). تنها نسبت عرض دهان به فاصله بين گوشه‌هاي داخلي دو چشم در خانم‌ها و نسبت عرض دهان به فاصله بين گوشه‌هاي داخلي دو چشم و قاعده بيني تا زير چانه به زير بيني تا زير چانه در آقايان تفاوت معني‌داري با عدد طلايي نداشت (05/0 < p value). نتيجه‌‌گيري: با توجه به يافته‌هاي تحقيق حاضر مي‌توان از هر دو روش براي آناليز نسبت‌هاي صورتي استفاده كرد اما روش كامپيوتري قابل تكرار مي‌باشد و در زمان كمتر و با دقت بيشتر مي‌توان آناليزهاي تكرارپذير را انجام داد. با توجه به تفاوت بيشتر يافته‌هاي اين پژوهش با نسبت طلايي، اين نسبت نمي‌تواند هميشه به عنوان معيار طرح درمان براي دندان‌پزشكان و جراحان در ايران قرار گيرد. كليد واژه‌ها: آنتروپومتري، ناقرينگي صورت، فتوگرافي، بعد عمودي

Abstract Introduction: It is useful to determine facial proportions in different communities to find an index for assessment of esthetics. The aim of this study was to determine several facial indices in females and males and compare them with the golden ratio and finally to compare anthropometry and digital photography techniques. Materials and Methods: In this cross-sectional analytical study, 20 female and 20 male subjects with no history of orthodontic treatment and facial esthetic surgery were selected. The subjects all had Cl I occlusion. Digital photographs were taken from all the subjects in the natural head position. Independent t-test, one-sample t-test and paired t-test were used for statistical analysis (? = 0.05). Results: There were no significant differences between the two anthropometry and digital photography techniques in relation to measurements (p value < 0.05). The average ratios of oral width to nasal width, the distance between the nasal base and the chin to the distance between underneath the nose to the chin, the inter-zygomatic width to the nasal width in females, and the distance between the underneath of the nose and the chin to the distance between the nasal base and the chin in males were higher. Other ratios were not statistically significant in females and males. The majority of variables in males and females were different from the golden ratio (p value < 0.05), except for the ratios of oral width to the distance between the inner canthi of the eyes in females and males and the distance between the nasal base and the chin to the distance between the underneath of the nose to the chin in males (p value < 0.05). Conclusion: Based on the results of this study both methods can be used for facial ratio analysis but computed technique is reproducible and can be carried out in less time with greater accuracy. Due to differences of most of ratios of the present study from the golden ratio, it can be concluded that this ratio cannot always be used as a standard for treatment planning for dentists and surgeons in Iran. Key words: Anthropometry, Facial asymmetry, Photography, Vertical dimension