شناسايي راه‌كارهاي توسعه يادگيري سيار در فعاليت‌هاي ياددهي-يادگيري آموزش پزشكي از ديدگاه دانشجويان علوم پزشكي اصفهان و متخصصان فناوري اطلاعات

Strategies for the Development of Mobile Learning through

مقدمه: يادگيري سيار (همراه) به عنوان مرحله جديدي از توسعه يادگيري الكترونيكي، در پي ارايه فرصت‌هايي جهت انتقال اطلاعات، تقويت و بهبود يادگيري مادام‌العمر در دانشجويان علوم پزشكي مي‌باشد. لذا پژوهش حاضر با هدف شناسايي راه‌كارهاي توسعه يادگيري سيار از ديدگاه دانشجويان علوم پزشكي اصفهان و متخصصان فناوري انجام شده است. روش‌ها: تحقيق به روش تركيبي و از نوع اكتشافي است. جامعه آماري در بخش كيفي پژوهش شامل متخصصان فناوري اطلاعات در دانشگاه اصفهان بود كه تعداد 10 نفر از آنان براساس نمونه‌گيري مبتني بر هدف انتخاب شدند و در بخش كمي شامل كليه دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي اصفهان بودكه تعداد 251 نفر از آنان بر اساس نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي انتخاب شدند. روش گردآوري داده‌ها در بخش كيفي، مصاحبه‌هاي نيمه ساختار‌يافته و در بخش كمي با استفاده از پرسشنامه روا و پايا و محقق ساخته شامل 32 گويه بود. داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي، آزمون t تك نمونه‌اي و آزمون فريدمن تحليل شدند. نتايج: در بخش كيفي، بر بسترسازي فرهنگي، ارايه تعريفي جامع از يادگيري سيار و شناسايي ويژگي‌هاي ابزارهاي سيار مناسب براي يادگيري تاكيد شد؛ همچنين نتايج در بخش كمي نشان داد 29/85% دانشجويان با يادگيري سيار آشنا بودند. ميانگين و انحراف معيار هريك از راه‌كارهاي آموزشي، مديريتي، اداري-ساختاري و انگيزشي و تفريحي به ترتيب 39/0±82/3، 38/0±70/3، 47/0±95/3، 58/0±68/3 بود كه بالاتر از حد ميانگين وزني (3) بود و كليه گويه‌ها در سطح (05/0 > p) معنادار بودند. نتيجه‌گيري: برگزاري دوره‌هاي آموزشي، برنامه‌ريزي‌هاي آموزشي، اطلاع‌رساني و اعطاي تسهيلات مالي به عنوان مهم‌ترين راه‌كارهاي توسعه يادگيري سيار در دانشگاه علوم پزشكي اصفهان معرفي شدند. لذا پيشنهاد مي‌گردد اقدامات لازم براي توسعه اين يادگيري از سوي مسوولان صورت گيرد.

Introduction: Mobile learning, a new stage in development of e-learning, seeks to provide opportunities for information transfer, strengthen, and improve lifelong learning in medical students. The aim of this study was identifying strategies to develop mobile learning, according to the perspectives of students of Isfahan University of Medical Sciences and IT professionals. Methods: This was a mixed and exploratory research. The study population in the qualitative phase was IT experts in Isfahan University from whom 10 were chosen through purposeful sampling. The quantitative phase included all students of Isfahan University of Medical Sciences from whom 251 were selected through stratified random sampling. The data were collected through and deep semi-structured interviews in qualitative part and a researcher-made questionnaire in the quantitative part. Data were analyzed using descriptive statistics, one-sample t-test and Friedman test. Results: Qualitatively, emphasis was on cultural infrastructure, provision of a comprehensive definition of mobile learning, and identification of characteristics of mobile devices for learning. 85.28% of the students were familiar with mobile learning. Mean and standard deviation of each educational, managerial, organizational-structural, and motivational- recreational strategies were 0.39±3.82, 0.38± 3.70, 0.47±3.95, 0.58±3.68 respectively. These were significantly higher than the theoretical average (=3) of the scale (p?0.05). Conclusion: Educational courses, educational planning, awareness raising, and providing financial support were considered the most important mechanisms for the development of mobile learning in Isfahan University of Medical Sciences. It is suggested the authorities take measures to develop the learning.