تحليلي بر سنجش فناوري اطلاعات و ارتباطات و نقش آن در مديريت و برنامه ريزي شهري (مطالعه موردي: بخش مركزي اصفهان)

An Analysis and Assessment of ICT and its Role in Urban Planning and Management: A Case Study of Central District of Esfahan

چكيده مقاله حاضر با هدف بررسي فناوري اطلاعات و ارتباطات در بخش مركزي شهر اصفهان تدوين يافته است. نوع تحقيق كاربردي ـ توسعه اي و روش مطالعه اسنادي و پيمايشي (ميداني) است. جهت گردآوري اطلاعات از پرسشنامه و براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شده است. جامعه آماري در اين پژوهش جهت سنجش؛ فناوري اطلاعات و نقش آن در مديريت و برنامه ريزي شهري، ساكنان بخش مركزي شهر اصفهان مي باشد كه، با استفاده از فـرمول كوكران 322 نفر برآورد گرديـده و نهايتـاَ حدود 400 پرسشنامه از شهروندان و سازمان ها تهيه شده است. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه: بين سواد اطلاعاتي و پذيرش مظاهر فناوري اطلاعات و ارتباطات با ضريب همبستگي 47/0 و 000/=0Sig رابطه معناداري وجود دارد؛ بدين معني كه، شهروندان سواد لازم را براي بكارگيري اين دانش ندارند. با دسترسي به امكانات فناوري اطلاعات و ارتباطات در محل كار با 000/0=Sig در سطحي مناسب ولي در محل سـكونت با 02/0=Sig چندان مطلوب نيست و شـهروندان كارهايشان را بيشتر با مراجعات حضوري انجام مي-دهند. بررسي هاي به عمل آمده نشان مي دهد كه هر چه ميزان رضايت شهروندان از خدمات رساني مديران شهري بيشتر باشد ميزان مشاركت شهروندان به همان ميـزان در مديريت شهري افزايش مـي يابد (ضريب همبستگي 43/0 و 000/0=Sig). و در مورد ميزان استفاده از فناوري اطلاعات و ارتباطات و سطح مشاركت شهروندان در مديريت شهري با ضريب همبستگي 46/0 و 000/0=Sig رابطه معناداري وجود دارد. و بالاخره اينكه، هر چه ميزان رضايت افراد از خدمات رساني ICT بيشتر باشد گرايش به استفاده از اين خدمات نيز بيشتر خواهد بود كه، نتايج پژوهش حاضر با همبستگي 31/0 در حد متوسط به پايين است و نيازمند توجه مديران شهري مي باشد كه در خاتمه پيشنهاداتي براي توسعه اين فناوري در جوامع شهري ارايه شده است. واژگان كليدي: فناوري اطلاعات و ارتباطات ، مديريت شهري، SPSS و بخش مركزي شهر اصفهان

An Analysis and Assessment of ICT and its Role in Urban Planning and Management: A Case Study of Central District of Esfahan Abstract The current paper attempts to examine information and communication technology (ICT) in Esfahan’s central district. The research method is applied-developmental and the study method is survey-documental. To collect data, questionnaires were used and SPSS was used for analyzing data. The samples were selected from residents of Esfahan central district and its size was estimated ??? by Cochran method. Ultimately ??? questionnaires were provided from citizens and institutes. Findings show that there is a signficant relationship between information literacy and acceptance of ICT (correlation=0.47, Sig=0.000) that is to say, citizens do not have necessary knowledge to make use of ICT. Accessibility to ICT services in workplace (Sig=0.000) was suitable but in residencies, the case was not true (Sig=0.02). Citizens mostly fulfill their requests personally. The more the satisfaction of citizens with urban managers’ services, the more is involvement of citizens in urban management (correlation=0.43, Sig=0.000). There is a relationship between the use of ICT and the extent of citizen participation in urban management (correlation= 0.46, Sig=0.000). The more citizens were satisfied with ICT services, the more they tend to make use of these services. The results of current research is with the correlation of sig=0.031 are average downwards and it demands the care of urban managers. Finally, in order to promote this technology in urban societies, suggestions are presented. Keywords: Information and Communication Technology (ICT), Urban Management, SPSS, Central District of Esfahan.