مسووليت كيفري اشخاص حقوقي در فضاي سايبر با نگاهي تطبيقي به كنوانسيون جهاني جرايم سايبر و لايحه مجازات جديد اسلامي

The Reward Responsibility of Legal Individuals in Cyberic/virtual Space by Comparative Outlook at the Universal Convention of Cyberic Crimes and the New Islamic Penalty Act

با وجود گسترش نقش اشخاص حقوقي از جمله ارايه كنندگان خدمات اينترنتي و فراواني آن در تعاملات افراد در فضاي سايبر، شناسايي مسووليّت كيفري اشخاص حقوقي در اين فضا، در قياس با فضاي واقعي از اهميت بيشتري برخوردار است.‌ در دسترس بودن فضاي سايبر براي همگان، مكتوم ماندن مرتكب از ديد سايرين و سهولت در ارتكاب جرم موجب گرديده كه اين مسووليّت بيش از پيش مورد توجه قرار گيرد. با وجود نداشتن انسجام و پراكندگي در سابقه تقنيني مقررات كيفري در شناسايي مسووليّت كيفري اين قسم اشخاص مقنن، نخستين بار و مستقلاً، اقدام به پذيرش مسووليّت كيفري اشخاص حقوقي در فضاي توليد و تبادل اطلاعات و متعاقبًا تعيين مجازات براي آنها مجزاي از اعضاي تشكيل دهنده كرد. تلاش در اين نوشتار بر آن است تا ضمن بيان مفاهيم مسووليّت كيفري و اركان تحقق آن به ترسيم شرايط تحقق مسووليّت كيفري در قوانين حاكم در فضاي سايبر به ويژه قانون جرايم رايانه‌اي بپردازد تا با تطبيق با كنوانسيون جهاني سايبر و قانون مجازات جديد اسلامي، نقاط قوت و ضعف را شناسايي كند و ميزان هماهنگي ميان قوانين در ترسيم اين نوع مسووليّت نمايان گردد.

The recognition of the responsibility of criminal/reward legal people in cyberic/virtual space in comparison with actual environment is of great importance regarding the development of the legal individual functions including the providers of internet services and their variety in people interrelationship. The characteristics of the virtual scope, while being in access of the public, the concealment of the offender out of the sight of others, and the easiness of committing a crime, induce the fact of the importance of that reward responsibility more and more. The author in this article is interested in presenting the conditions of realization of the responsibility in governing laws concerning the eyberic/virtual/domain, especially the internet crime law. He also tends to identify its strengths and flaws by comparing the world virtual connection with the new Islamic penalty law. The writer also attempts to reveal the extent of orientation existing among the laws in that concern.