شگردهاي فراخواني شخصيت هاي سنّتي و بيان دلالت هاي آن در شعر امل دُنقُل

The tips of Calling of The ancient Characters and its Evidence in Amal Donqol’s poem

حضور فعّال سنّت و چهره‌هاي سنّتي در شعر معاصر عربي و الهام گيري شاعران از آن، هر كوششي را در جهت روشن تر كردن آن مهم، اقدامي موجه مي‌نمايد، به ويژه اينكه اگر شعر آن شاعران از اين زاويه مورد ارزيابي قرار نگيرد، چهره حقيقي شعرشان همچنان در سايه روشن ابهام باقي خواهد ماند. گفتار حاضر مي‌كوشد شگردهاي فراخواني شخصيت هاي سنّتي و دلالت هاي آن را در شعر امل دنقل (1983 – 1941) - يكي از شاعران نامدار شعر معاصر عربي به وجه عام و شعر مصري به وجه خاص – مورد بررسي قرار دهد. از آن روي كه حضور شخصيت هاي سنّتي در شعر وي از بسامد بالايي برخوردار است و شاعر نيز با هنرنمايي خاص در القاي مفاهيم مورد نظر از آنها الهام مي‌گيرد. در فراخواني شخصيت هاي سنّتي، شاعر سعي كرده تا از سه تكنيك علم (اسم، كنيه، لقب) ، نقش و گفتار بهره جويد وآنها را به سه شكل جزيي، ممتد و محوري در بستر شعري خود حضور دهد. شيوه‌هاي فراخواني شاعر نيز از طريق هر سه صيغه غايب، مخاطب و متكلم صورت گرفته و تمركز وي بر اين بوده تا بيشتر در اصل آن چهره‌ها تغيير و تبديل ايجاد كند، نه اينكه آنها را بصورت دست نخورده در شعرش دخالت دهد، كه البته چگونگي بهره‌گيري شاعر از موارد ياد شده و سهم آنها در دلالت بخشيدن به شخصيت سنّتي، همان چيزي است كه ما در اينجا به آن مي‌پردازيم.

The Calling of the ancient characters in modern Arabic poem that inspires the poets needs some more researches to clear the content of the odes. This paper attempts to study the influence of the ancient characters in the poem of the famous contemporary Egyptian poet, Amal Donqol (1941-1983). The poet tries to Taking advantage from three techniques: name, role and speech. in his poem and change their characterizes personality. The Manner of this change defines our study in This paper. The main goal that causes the poet uses these characters, is that he wants to analyze the socio-political problems and praise the steady identity of them.