بهره گيري از دانش بومي در توسعه پايدار روستايي، مطالعه موردي: تعاوني توليد سنتي "تيركار"

(Utilizing Local Knowledge in Rural Stable Development (field study: "Tirkar" traditional corporative society

بهره گيري از دانش بومي در توسعه پايدار روستايي، مطالعه موردي: تعاوني توليد سنتي "تيركار" جواد ميكانيكي الهام تاجريزي چكيده دانش بومي به عنوان دستاورد جوامع انساني حاصل قرن ها آزمون و خطا در تعامل با محيط است. توسعه متوازن و پايدار نيز مي تواند با دخيل نمودن توان هاي فرهنگي و اجتماعي كه مهم ترين جنبه آن دانش بومي است طرح ريزي شود تا از اين طريق در پرتو آن پايداري زيست محيزي، اكولوژيكي و اجتماعي تحقق يابد و به توسعه اجتماعي و اقتصادي و به عبارت درست تر توسعه انساني منتهي گردد. در اين مقاله سعي شده تا با بيان مفاهيمي چون دانش بومي و توسعه پايدار و تشريح فرايند توسعه پايدار روستايي به يكي از جنبه هاي عيني و عملي دانش بومي يعني نظام هاي تعاوني كهن با تكيه بر مطالعه موردي نظام توليد زراعي سنتي تيركار در شهرستان درميان پرداخته شود. واژگان كليدي: دانش بومي، توسعه پايدار روستايي، نظام هاي تعاوني كهن، تيركار.

Utilizing Local Knowledge in Rural Stable Development (field study: "Tirkar" traditional corporative society __________________________________________________ By: Djavad Mekaniki (faculty of Birjand University) Elham Tadjrizi (MA in agricultural studies) Local knowledge as the result of a long interaction of human society and his environment has been obtained through trial and effort issues. A stable equilibrant development can also been planned by including cultural and social capabilities, the most important aspect of which is the local knowledge, and through which ecological and social stability may be gained resulting in social and economical, or better to say, human development. It has been tried, in this paper, to explain the ideas like local knowledge and stable development by illustrating the procedure of rural stable development to pay attention to a scientific application of local knowledge, namely, the traditional corporative systems by a field study of Tirkar traditional agricultural corporative in the town of Darmiyan. Key words: local knowledge, rural stable development, traditional corporative systems, Tirka