بررسي سبك زندگي و رفتارهاي پيشگيري كننده از پوكي استخوان در نوجوانان

Study of Lifestyle and Preventive Behaviors of Osteoporosis among Adolescents in Qazvin

مقدمه: تحقيقات متعدد نشان مي‌دهد سبك زندگي در سال‌هاي رشد و نوجواني مهمترين عامل در تعيين خطر بروز پوكي استخوان در سال‌هاي بعدي زندگي مي‌باشد. بدين منظور پژوهش حاضر با هدف تعيين ‌سبك زندگي و رفتارهاي پيشگيري كننده از پوكي استخوان در ميان نوجوانان شهر قزوين مورد مطالعه قرارگرفت. روش بررسي: اين پژوهش از نوع توصيفي- تحليلي بود. جامعه مورد پژوهش 300 دانش آموز 13 تا 18 ساله بودند كه به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي تصادفي وارد مطالعه شدند. ابزارجمع‌آوري داده‌ها پرسشنامه‌اي پژوهشگر ساخته با طرح 15 سوال چند قسمتي جامع(شامل الگوهاي تغذيه‌اي، فعاليتي، رفتارهاي اختصاصي پيشگيري كننده از پوكي استخوان و عوامل دموگرافيك) بود. جهت بررسي اعتبار علمي پرسشنامه از روش اعتبار محتوي استفاده شد و پايايي ابزار از طريق آزمون مجدد با ضريب همبستگي 78% محاسبه گرديد. داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون‌هاي فيشر و مجذور كاي و من ويتني مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: نتايج پژوهش در خصوص الگوي فعاليت جسماني واحدهاي مورد پژوهش نشان داد كه اكثريت دختران برنامه منظم ورزشي در طي هفته ندارند و تفاوت معني‌داري بين الگوي فعاليت جسماني دختران و پسران وجود داشت. در خصوص الگوي غذايي نتايج پژوهش نشان داد دختران(7/66 %) بيش از پسران(7/34%) از مواد غذايي حاوي ويتامين D استفاده مي‌كنند. فقط 6% پسران و 7/6% دختران از طريق قرار گرفتن در معرض آفتاب به جذب بيشتر كلسيم و ساخت ويتامينD در بدن كمك مي‌كردند. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج پژوهش، فعاليت منظم بدني و دريافت كافي كلسيم و ويتامينD در دختران كمتر از پسران بوده است همچنين سابقه مثبت فاميلي پوكي استخوان و اضافه وزن نيز در دختران بيش از پسران بود. بنابراين بايد به سبك زندگي در طي دوره نوجواني به ويژه نوجوانان دختر بيش از پيش اهميت داده شود چرا كه تغيير سبك زندگي در دوره نوجواني نقش پيشگيرانه مهمي در ايجاد پوكي استخوان در بزرگسالي دارد.

Introduction: Numerous studies showed that lifestyle in the years of growth and adolescence is the most important factor in determining the risk of osteoporosis in later years of life. This study aimed to assess lifestyle and nutritional preventive behaviors of osteoporosis among teenagers in Qazvin in Iran. Methods: This descriptive-analytical study was performed within teenagers, in a population – based sample of 300 students collected via random cluster sampling. Data was collected through a self-administered questionnaire containing 15 questions (Questions items included risk factors related to osteoporosis, preventive behaviors of osteoporosis, and demographic factors). Using SPSS 16, the data were analyzed by Chi-square and Fisherʹs exact tests. Results: Findings showed that the majority of teenagers (71.3%) do not have regular physical activity. There were significant differences between physical activity patterns of male students and female students (P=0.001). Nutritional habit results showed that female students (66.7%) used foods (34.7%) containing vitamin D more than male students. The results showed that 29.3% of male students and 24.3% of female students didn’t use any calcium absorption increasing ways in the body. Conclusion: The study findings show that osteoporosis in Iranian teenagers appears to correlate with several known risk factors and unsuitable behaviors that were well described in the literature. It revealed that preventive educational strategies on osteoporosis are important in this population. So modifying lifestyle among teenagers seems essential in order to prevent osteoporosis in the future