رابطه‌ي بين سرمايه‌ي اجتماعي و سازمان يادگيرنده (مطالعه‌ي موردي: كاركنان دانشگاه علوم پزشكي استان قم)

The Association between Social Capital and Learning Organization (A Case Study: Staff of Qom University of Medical Sciences)

مقدمه: در دنياي متحول امروز، علاوه بر ساخت سرمايه‌ي انساني، يكي از چالش‌هاي ديگر در رفتار سازماني، ايجاد و تقويت سرمايه‌ي اجتماعي است و با اين كه سرمايه‌ي اجتماعي ويژگي جمع دارد، ولي از تلاش‌هاي فردي افراد در جهت ايجاد اعتماد، روابط و همكاري ناشي مي‌شود. بدون سرمايه‌ي اجتماعي، كاركنان حاضر به تسهيم اطلاعات و دانش نخواهند بود. اين مقاله رابطه‌ي سرمايه‌ي اجتماعي و سازمان يادگيرنده را مورد شناسايي قرار داده است. روش بررسي: اين تحقيق، توصيفي از نوع همبستگي است و از نظر اهداف از نوع بنيادي مي‌باشد. جامعه‌ي آماري آن 120 نفر از كاركنان ستاد دانشگاه علوم پزشكي استان قم بود كه با توجه به جدول Morgan حجم نمونه، 92 نفر شد. نمونه‌ها بر اساس نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شدند و سرمايه‌ي اجتماعي از طريق مدل و پرسش‌نامه وحيد وزيري‌راد (بررسي رابطه‌ي سرمايه‌ي اجتماعي و توسعه‌ي ظرفيت يادگيري) و سازمان يادگيرنده به وسيله مدل و پرسش‌نامه Sanke مورد آزمون قرار گرفت. ضريب Cronbach’s alpha به ترتيب براي هر پرسش‌نامه برابر با 95 درصد و 85 درصد بود. پرسش‌نامه‌ي مذكور شامل نظرات نمونه با استفاده از آمار استنباطي و از طريق نرم‌افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش، حاكي از آن است كه بين سرمايه‌ي اجتماعي و سازمان يادگيرنده در ستاد دانشگاه علوم پزشكي استان قم رابطه معني‌دار وجود دارد (5% ? P). نتيجه‌گيري: از آن جا كه سرمايه‌ي اجتماعي بر بهبود و ارتقاي سازمان يادگيرنده تاثير دارد، بايد به اين سرمايه و تاثير آن بر بهبود سازمان‌ها توجه خاص كرد و جنبه‌هاي ضعيف‌تر سرمايه‌ي اجتماعي را در ادارات و بخش‌هاي دانشگاه علوم پزشكي شناسايي و تقويت نمود. واژه‌‌هاي كليدي: سرمايه‌ي اجتماعي؛ سازمان يادگيرنده؛ سازمان

Introduction: In today’s changing world, in addition with establishing human capital, supporting social capital is one of other challenges in organizational behavior. Furthermore, social capital is a public characteristic, but it is resulted from individual efforts in making trust, relationships and cooperation. Without social capital, staff would not have willingness to share information and knowledge. This article investigated the social capital and the learning organization. Methods: This was a descriptive-correlational study with practical and fundamental objectives. The study population included 120 staff of Qom University of Medical Sciences. The sample size was 92 subjects according to the Morgan’s table. They were randomly selected and their viewpoints concerning the social capital were collected. The views were analyzed through inferential statistics by SPSS software. Results: The results showed that there was a significant correlation between the social capital and learning organization in Qom University of Medical Sciences (P < 5%). Conclusion: Since social capital influences on improving and promoting the learning organization, this type of capital in addition with other weaker aspects of social capital in administrations and departments of medical universities must be identified and strengthened. Keywords: Social Capital; Organizational Learning; Organization