رابطه آمادگي جسماني و سلامت رواني دركاركنان دانشگاه بقيه الله

The Relationship between Physical Fitness and Mental Health in University’s Employees

اهداف: ورزش و فعاليت جسماني يك جنبه مهم از سلامت عمومي است كه در آن افراد درگير در مسيوليت شخصي شان براي ايجاد سطح بالايي از سلامتي و بهزيستي مي شوند. نتيجه ورزش طولاني مدت آمادگي جسماني است كه باعث مي شود فرد وظايف روزمره اش را به طور كارآمد و بدون خستگي انجام داده و در ضمن مقداري انرژي براي استفاده در اوقات فراغت برايش باقي بماند. بر اين اساس در پژوهش حاضر به بررسي رابطه آمادگي جسماني و سلامت رواني كاركنان دانشگاه علوم پزشكي بقيه الله (عج) پرداخته شد. روش ها: اين تحقيق با روش مطالعه همبستگي انجام شد. به اين منظور از ميان كاركنان دانشگاه بقيه الله (عج)، نمونه اي به حجم 326 نفر (113 زن و 213 مرد) با روش تصادفي انتخاب شدند و از آنها به طور انفرادي مجموعه آزمون هاي آمادگي جسماني و پرسشنامه SCL 90-R گرفته شد. يافته ها: تحليل داده ها نشان داد كه مردان از سطح بالاتري از آمادگي جسماني و سلامت رواني برخوردارند. رابطه آمادگي جسماني و سلامت رواني معنادار بوده و آزمون انعطاف پذيري بخش زيادي (5/13 0/0) از واريانس سلامت رواني (مخصوصا ابعاد بدني سازي، وسواس- اجبار، افسردگي ، اضطراب و پرخاشگري ) را تبيين مي كند. شاخص توده بدني (BMI) نيز رابطه مثبت و معناداري با مولفه بدني سازي سلامت روان داشت به اين معني كه افراد چاقتر ميزان بالاتري از علايم بدني سازي را گزارش كردند. نتيجه گيري: نتايج تحقيق حاضر نقش آمادگي جسماني و ورزش را در سلامت روان نشان داد و مشخص شد كه نقش برخي از متغيرهاي آمادگي جسماني (مانند انعطاف پذيري) بيشتر از ديگر آزمونها است. با توجه به نتايج به دست آمده توجه بيشتر به برنامه هاي ورزشي و افزايش آمادگي جسماني كارمندان ضروري به نظر مي رسد زيرا در افزايش سلامت روان آنها موثر مي باشد.

Aims: Sport and physical activity is an important aspect of general health that people involved in creating a high level of personal responsibility for their health and well-being. Prolonged exercise causes the person to fulfill his/her routine duties efficient and without fatigue and to remain some amount of energy to use in leisure time.Accordingly, the present study was examined the relationship between physical fitness and mental health of staff on Baqiyatallah University. Methods: This research accomplished with correlational method 326 participants (213 male and 113 female) selected randomly from Baghiatalah university’s staff and performed physical fitness tests and SCL 90-R questionnaire. Results: Data analysis indicated that physical fitness and mental health levels were higher in men than women. There was a significant relationship (p < 0/05) between physical fitness and mental health. Flexibility explained many portion of mental health variance (especially somatization, obsessive-compulsive, depression, anxiety and hostility). There was positive and significant correlation between body mass Index (BMI) and somatization component of mental health, too. So higher levels of somatization signs reported in fat people. Conclusion: The results of this research indicated physical fitness and exercise role in mental health and it is specified that the influence of flexibility and agility in mental health is more than other tests. Results of this research suggest that it must pay more attention to sport graduates and increasing employee’s physical fitness, so this procedure will help to increase mental health.