رابطه فعاليت هاي بدني با سلامت رواني دانشجويان پليس زن

The relationship between physical activity and mental health of police woman students

هدف پژوهش، بررسي رابطه فعاليت هاي بدني (دويدن و درازونشست) با سلامت رواني دانشجويان پليس زن مي باشد. اين پژوهش وضعيت كنوني فعاليت جسماني و رابطه آن با سلامت رواني دانشجويان را درجامعه تحت بررسي خود مورد مطالعه قرارداده است. روش تحقيق اين پژوهش از نوع همبستگي و مقايسه اي است. جامعه آماري تحقيق دانشجويان پليس زن دانشگاه علوم انتظامي بوده و نمونه آماري به طورتصادفي ساده از بين جامعه تحقيق انتخاب شده است. ابزارهاي اندازه گيري شامل پرسشنامه ويژگي هاي فردي و سلامت رواني گلدبرگ(GHQ) كه در ايران اعتباريابي شده است، به همراه آزمون هاي بدني مي باشد. متغيرهاي پژوهش شامل دويدن540متر و درازونشست و متغيرهاي رواني تحقيق ازطريق پرسشنامه جمع آوري شده است. تجزيه و تحليل آماري داده هاي تحقيق در دو بخش آمارتوصيفي، شامل توزيع فراواني، ميانگين و آمار استنباطي شامل ضريب همبستگي پيرسون و tمستقل مورد بررسي قرارگرفته اند. سطح معني دار(5./.›=p) درنظرگرفته شد. يافته ها نشان مي دهندكه بين سلامت رواني و دويدن رابطه معني دار و معكوس، همچنين بين سلامت رواني و درازونشست رابطه معني دار و مستقيم وجود دارد. بيشترين تاثير، مربوط به اميد به زندگي وكمترين تاثير مربوط به وضعيت فيزيولوژيكي مي باشد. برپايه يافته هاي پژوهش هر قدر فردي سلامت رواني بالاتري داشته باشد، فعاليت بدني مطلوب تري خواهد داشت.

This study examines the relationship between physical activity (running & sit-up) and mental health of police woman students. In this study, the current status of physical activity and its relation to students` mental health is investigated. The research method is a correlation and comparison. Statistical population, selected from among female students of Police University, was randomly selected from the research community. Instruments to measure included Goldberg Questionnaire for mental characteristics (GHQ), which was validated in Iran and physical tests as well. Variables Includes running 540 meters and sit-up and psychological variables were collected via a questionnaire. Two descriptive statistical analyses of research data, including frequency distribution, mean and inferential statistics, including correlation coefficient and independent t are investigated. Significance level was considered as (05 /0 > = P). Results showed a significant inverse relationship between mental health and exercise, as well as a significant relationship between mental health and sit-up. The greatest impact was related to life expectancy, and the lowest effect to the physiological condition. Based on these findings, whenever personʹs mental health is higher, his physical activity is more favorable.