تحليلي بر وضعيت مسكن در استان لرستان با استفاده از مدل‏هاي تحليل عاملي (تاكسونومي عددي و ويليامسون)

Analysis of the Housing Situation in Lorestan Province by Using Factor Analysis (Numerical Taxonomy and Williamson Models)

مسكن عنصر اصلي جامعه‏پذيري افراد نسبت به جهان و مملو از ارزش‏هاي سمبليك به عنوان نشانه منزلت و ترجمان زندگي و مهم‏ترين كاربري كمي و كيفي شهري محسوب مي‏گردد و كميت و كيفيت آن گوياي وضعيت اجتماعي- اقتصادي شهر و بسياري از واقعيت‏هاي جامعه است. مسكن يكي از شاخص‏هاي تعيين كيفيت زندگي و رفاه اجتماعي است و به عنوان جز لاينفك توسعه اقتصاد ملي مطرح مي‏باشد. هدف ‏اين مقاله ارايه تصويري از وضعيت مسكن و تعيين نيازهاي سكونتي استان لرستان و رتبه بندي شهرستان‏هاي استان از نظر وضعيت كمي و كيفي مسكن جهت اولويت‏بندي براي برنامه‏ريزي مسكن در سطح ‏اين استان مي‏باشد. نوع تحقيق بنيادي-كاربردي و روش بررسي آن توصيفي- تحليلي با بهره‏گيري از مدل‏هاي كمي است. متغيرهاي مورد بررسي در ‏اين مقاله، مشتمل بر برآورد سري زماني موجود مسكن، برآورد و مقايسه تطبيقي نرخ تخريب، رتبه‏بندي شهرستان‏ها بر اساس شاخص‏هاي تركيبي مسكن، محاسبه شاخص شكاف درون منطقه‏اي و تعيين نقاط بحراني استان از نظر شاخص‏هاي مسكن است. يافته‏هاي تحقيق نشان مي‏دهدكه ميزان نرخ تخريب مسكن در استان لرستان 7/2 درصد، درمناطق شهري 4/2 درصد و در مناطق روستايي 2/3 درصد است. همچنين در بين شهرهاي مورد مطالعه دلفان، كوهدشت، سلسله و پل دختر داراي بدترين وضعيت

Housing is the main factor of sociability in a world full of symbolic values as a sign of status, quality and quantity of which indicates socio-economic condition of the city and many other realities of society. Housing index determines the quality level and welfare of the society and is regarded as the integral part of national economy development. The main concern of this article would be to present a picture of the housing condition and requirements of Lorestan province, and also to give an outlook of the past developments in the field in order for giving accurate priority to different towns of the province. This article enjoys essential-practical methodology. Variables studied here are the estimation of housing time series, estimation and comparison of destruction rate, investigating the issued licenses, and comparison of qualitative and quantitative indexes of housing like the types of structure, prevailing building materials, age of the building, facilities and equipments, index of room per building, index of person per room, and average number of persons per building. The article ends with ranking of towns based on compound indexes, calculating the indexes of inner-area schism, and determining critical points. The results show that housing destruction rate is 2.7, in urban area is 2.4 and in rural area is 3.2. all towns are equal. Indexes maximum is 8.09. also among surveyed towns: delfan,kooh dasht, selseleh and pole dokhtar are in worse housing situation and khoram abab and boroojerd have better condition.