بررسي اثر داروي آرتمتر بر مرگ سلولي پروماستيگوت‏هاي سويه ايراني (MRHO/IR/75/ER) انگل ليشمانيا ماژور در شرايط آزمايشگاهي

The Effect of Artemether-induced Apoptosis in Promastigotes of Leishmania major (MRHO/IR/75/ER) under In-vitro Conditions

هدف: ليشمانيوز يكي از مهم‏ترين عوامل ميرايي و ناخوشي در چندين كشور و از معضلات مهم مناطق اندميك از جمله ايران است. در درمان ليشمانيوز همواره اهدافي همچون به حداقل رساندن دوره بيماري و باقي نگذاشتن اثري از جوشگاه در محل ايجاد زخم مد نظر بوده است. آرتميزينين و مشتقات آن از مهم‏ترين داروهاي ضد مالاريايي است. يكي از مشتقات آرتميزينين، آرتمتر است. دانشمندان بر اين باورند كه عمل قدرتمند آرتمتر عليه انگل‏ها به دليل حضور پل اندوپراكسيد است. با توجه به مشكلات روش‏هاي درماني ليشمانيوز در اين تحقيق اثر داروي آرتمتر در درمان ليشمانيا ماژور در شرايط آزمايشگاهي مطالعه شد. مواد و روش‏ها: پس از تكثير انگل در محيط اختصاصي NNN و RPMI ميزان كشندگي و توقف رشد و تكثير پروماستيگوت‏ها توسط داروي آرتمتر با غلظت‏هاي مختلف 5 و 10 و 25 و 50 و 100 ميكروگرم بر ميلي‏ليتر و همچنين مرگ برنامه‏ريزي شده سلول‏ها به وسيله فلوسايتومتري و DNA Ladder ارزيابي شد. نتايج: براساس نتايج به‏دست آمده، غلظت مهاركنندگي آرتمتر (IC50)، 25 ميكروگرم بر ميلي‏ليتر شد. ميزان مرگ برنامه‏ريزي شده پروماستيگوت به وسيله استفاده از غلظت 25 ميكروگرم بر ميلي‏ليتر آرتمتر با روش فلوسايتومتري 28/42 درصد شد. نتايج تكه تكه شدن DNA سلول‏هاي پروماستيگوت انگل ليشمانيا ماژور در مواجه با آرتمتر نشان داد كه مواجه پروماستيگوت‏ها با غلظت 25 ميكروگرم در ميلي‏ليتر موجب قطعه قطعه شدن DNA مي‏شود. نتيجه‏گيري: با استفاده از فناوري‏هاي مختلف فلوسايتومتري و DNA Ladder اثر داروي آرتمتر بر مرگ سلولي سويه ايراني ليشمانيا ماژور اثبات شد.

Objective: Leishmaniasis is one of the significant causes of morbidity and mortality in several countries. It is an important problem in endemic areas such as Iran. The goal in treatment of leishmaniasis is to reduce the disease period and leave no evidence of any remaining scars or lesions. A derivative of artemisinin is artemether. Scientists believe that the strong action of artemether against parasites is due to the presence of an endoperoxide bridge. Due to problems in the treatment of Leishmania major, in this research we have studied the effect of artemether on Leishmania major under in vitro conditions. Methods: Parasites were cultured in NNN and RPMI, after which artemether at concentrations of 5, 10, 25, 50 and 100 ?g/ml were used for the promastigote assay. Apoptosis was detected by flow cytometry and DNA ladder assay. Results: The inhibitory concentration (IC50) of artemether was determined to be 25 ?g/ml. The percentage of apoptotic promastigotes at 25 ?g/ml of artemether was 42.28. The results of DNA fragmentation show that exposure of Leishmania major promastigote cells to 25 ?g/ml of artemether lead to DNA fragmentation. Conclusion: We have proven the effect of artemether on apoptosis of Leishmania major by flow cytometry and the DNA ladder assay.