نگاهي تحليلي ـ فلسفي به منظومه «صداي پاي آب سپهري»

An Analytical – Philosophical View on the Sound of the Foot of Water Poem of Sepehri

اغلب گمان مي‌كنند كه منظومه «صداي پاي آب» سپهري منظومه‌اي صرفاً توصيفي ـ شاعرانه است. اما اين مقاله، از طريق آگاهي‌هاي به‌دست آورده، ثابت مي‌كند كه در لايه‌هاي پنهان اين منظومه كاركردي فلسفي نهفته است. همچنين، در اين اشعار بين عناصر و پديده‌هاي طبيعت نوعي كنش هستي‌شناسي ديده مي‌شود؛ زيرا سپهري از جمله شاعراني است كه هم از آموزه‌هاي مكاشفه‌اي و هم از قابليت‌هاي توصيفي و هنري برخوردار بوده است. سپهري، با دركي هوشمندانه، مفاهيم معنادار عناصر را به‌خوبي درمي‌يابد و سپس تلويحاً رابطه ديالكتيك پديده‌ها و نوع نظم كيهاني آن‌ها را در قالبي شاعرانه بيان مي‌كند. انديشيدن به اضلاع و كانون‌هاي ارجاعي و فكري منظومه نشان مي‌دهد كه او زواياي پنهان اين شعر را در منزلتي تعالي‌گرايانه و با رويكردي غايت‌شناسانه فراهم آورده است. از رهگذر دريافت‌ها، به جريت مي‌توان گفت كه شاعر در اين شعر صرفاً در پي توصيف و بيان لذت نفس در قالب و نگاهي شاعرانه نبوده است، بلكه از اين رهيافت مباني بنيادين وجودشناسي را به‌گونه‌اي معرفت‌شناختي تبيين كرده است. ازاين‌رو، نگارنده در اين مقاله با چنين نگرش و دريافتي و با استفاده از روش مطالعه كتابخانه‌اي و با شيوه تحليلي ـ فلسفي به گردآوري مطالب و اثبات نظريات خود مبادرت ورزيده است.

It is mostly considered that sound of the foot of water poem of Sepehri is solely a descriptive – poetical poem. But according to the findings of this essay, It is proved that in the hidden layers of this poem, a philosophical Function is hidden , and there is a type of existence recognition function between the elements and the events of the nature of the poem. Because Sepehri is one of the poets who used both the heuristic teachings and descriptive – artistic capabilities. Of course, there are the same capabilities that help him to recognize the meaningful concepts of the elements with an intelligent understanding , and then he expresses the dialectical relations of phenomena and their celestial type of discipline in a poetical form un explicitly. A deep notion to the corners and expressional and thoughtful centers of the poem shows that he provided the hidden angles of this poem in an exalted level with an extreminological approach. According to the findings, it can certainly be said that in this poem, the poet is not solely thinking of the description and explanation of the pleasure of in a poetical form and view, but he wants to express recognitional manner. There for, this article has provided and proved the above – mentioned view in a library way study with an analytic – philosophical method.